Oczy, nos i usta… zazwyczaj typowe części twarzyczki, w tym wypadku nabierają zupełnie nowego znaczenia. Oczywiście, na pierwszy rzut oka chara wcale nie różni się od innych osóbek w jej wieku. Mała twarzyczka i jasna cera, typowa dla europejskich dzieweczek. Na niej oczy, choć pełne czerwieni, to wciąż zwyczajne. mały nosek oraz usteczka.Chara ma też różowe policzki, z pewnością dorwała gdzieś róż od mamusi. Jej głowę okalają włosy, schodzące do połowy pleców, koloru brązowego. Z przodu natomiast ma grzywkę “na frisk”. Schodząc niżej, możemy zauważyć, iż chara nosi zieloną koszulkę z jednym paskiem żółtym, z długim rękawem, oraz krótkie, czarne, jeansowe spodenki. Jednak to nie jest cały znany ubiór dziewczyny. Chara nosi także bluzkę na ramiączkach oraz czasem topkę, obie zielone. Topka jednak, w przeciwieństwie do bluzki na ramiączkach, nie ma żółtego paska. W szafie dziewczynki znajdziemy również ubiór królewski. Mozemy ujrzeć charę w fioletowej koszulce z białymi rękawami, naszytą runą delty oraz fioletową, plisowaną spódniczką do kolan lub fioletowej sukience, schodzącej do stóp, rownież z białymi rękawami i runą delty na piersiach. o ile pierwszy ubiór zazwyczaj chara ubiera, gdy chce wyglądać królewsko gdy wychodzi, o tyle suloenka jest zarezerwowana dla wielkich uroczystości. Tak więc ślub, pogrzeb, czy chrzciny - charę ujrzysz w sukni. Uwaga! Na początku każdej sesji zostanie wyznaczone, jakie ubranie aktualnie nosi chara.
CHARAKTER
Gdyby kierować się teoriami i plotkami, możnaby powiedzieć, iż chara to zwyczajna, nieczuła psychopatka. Ale to byłoby oczywiście kłamstwem. Chara bowiem posiada (a przynajmniej będzie posiadała po spotkaniu z cudowną frisk) dwie świadomości. Pierwsza świadomość to dobra, miła chara, zakochana w asrielu, pochodząca sprzed wypadku z Gasterem. Druga świadomość, aktualnie dzierżąca władzę nad ciałem chary, to diemon nienawiści, tak zwane HATE, czysty psychopata z pragnieniem posiadania mocy, potęgi i władzy, zdobywanej poprzez kolejne zabójstwa. Na tym nie należy jednak zakończyć opisu ich relacji, gdyż toczą one ze sobą ciągłą walkę o ciało dziewczyny, walkę, która posiada pewne swoje reguły. Reguły, których wyjaśnienie staje się trzonem charakteru chary. Każda ze świadomości, zdobywając kontrolę, wypędza tę drugą ze swojego umysłu. Co więcej, druga świadomość znika za dziwną barierą. Oczywiście, gdy będzie silniejsza, może ją przekroczyć i wypędzić tę drugą za barierę. Z natury demon jest słabszy od dobrej swiadomosci, ale jesli tamta poczuje nienawiść, zamienią się miejscami. Czasami, gdy demon zaatakuje kogos waznego dla chary, dobrïa swiadomosc zdoła przejąc kontrolę nad drugą ręką i powstrzymac atak. Zazwyczaj także świadomości nie mogą się spotkać. I choć w starej linii wystąpił taki moment, jest on bardzo rzadki. Jednak to nie wszystko, gdyź naleźy również wspomnieć o samym charakterze dobrej świadomości. Bo chyba to, że demon nienawiści NIENAWIDZI wszystkich i jego jedynym celem jest śmierć innych, to wiecie bez moich wywodów nie ? I jest to tak proste jak budowa cepa (no dobra, to nie jest proste, ale…). A zatem… chara lubi potwory. Nie żeby od razu dała się za nie zabić jak frisk, ale… uwielbia je. Nigdy jej dobra strona nie zabije niewinnego potwora. Jednakże w naszym świecie istnieja też niestety ludzie. Chara nie uwielbia swego rodzaju z powierzchni, jednak nie gardzi ludźmi. Nie uwaza ich za gorszy gatunek. Jedynie ma małe pretensje do swoich rodziców, że się nią nie zajęli jak należy, ale nie aż na tyle, by ich za to nienawidzić. Dziewczyna lubi także wiele rzeczy : rozmowę, przytulanie, gre jak w teatrze oraz całowanie. Tak, to ostatnie lubi, szczególnie w usteczka. mimo, że pragnie milosci asriela, to nie pogardzi takze pocałunkiem w tę częsć ciala, czy to od chłopców, czy od dziewczynek. ( 16 latka, dorastanie i te sprawy co nie ? ) Kochana chara uwielbia jeszcze jedno : czekolade. A więc jesli ją masz - to jestes na plusie, na pewno chara przyjmie łapówkę. Taka więc jest chara. I taka radzę ci ją zapamiętać.
HISTORIA
Tylko jedna dziewczynka na tym swiecie istnieje z tym imieniem, i tylko jedną taką znasz, nieprawdaż? Jedna Chara chodzi po tym swiecie. Dzisiaj wszyscy znają ją jako dawną księżniczkę oraz psychopatkę czychającą na życie niewinnych istot. Ale nie zawsze tak było. Można powiedzieć, iż w przeszłosci Chara nawet była normalnym i fajnym dzieckiem. W przeszłosci, która nastąpiła jeszcze na powierzchni. Ta młoda przedstawicielka ludzkiej rasy przeżyła wiele wczesniej. Chara miała nawet dobre dzieciństwo. Kochający rodzice, o których tylko lekko wspomnę, jako, że nie oni są przedmiotem naszej historii, piękny dom, zapewniona edukacja i dobrobyt. Wszystko, o czym każdy może marzyć. Chara jednak... nie doceniała tego. Zawsze się buntowała wobec rodziców, chodziła po nocach gdzie chciała i spędzała czas w niedobrym towarzystwie. Oczywiscie do czasu. Pewnego dnia pojawiła się pewna grupka barczystych chłopaków. Nie wyglądali zbyt dobrze. Chara zapusciła się tego dnia na ich terytorium, o czym nie wiedziała, a co niestety skutkowało zazwyczaj smiercią. Dziewczynka miała wielkie szczęscie, że wyszła z tego cało. Chłopcy przyszli i pobili własciwie bezbronną Charę. Powiedzmy szczerze... Chara nie miała z nimi szans. Powrót do domu minął jej w bólach, podobnie jak kolejne dwa tygodnie. Stało się to mniej więcej w wieku lat 13. Akurat była w połowie klasy, którą w naszym kraju przed zmianami można by okreslić jako pierwsza gimnazjum. Kiedy tylko młoda kobieta wróciła do szkoły ujrzała nowego ucznia, który od drugiego semestru miał uczęszczać do jej szkoły. Był zupełnie inny niż reszta ludzi z jej klasy. Nie był niemiły dla innych, chamski czy zbuntowany. Był delikatnym chłopakiem. Z wyglądu był naprawdę ładny, ale to nie jego opisujemy, w końcu to nie jego jest historia. No więc, był także niewinny, grzeczny i delikatny. Lubił rozmawiać z dziewczynami, ale niestety... w klasie Chary było tak dużo buntowniczek, że wszystkie go odrzucały. Chara po kilku dniach zdała sobie sprawę, że jej się podoba. Podeszła w końcu do niego, zaczęli gadać. Po miesiącu dziewczyna wyznała mu swoje uczucie. Chara kochała go. I w końcu cos się stało. Szli drogą. Chłopak chciał pokazać Charze, jaki jest odważny i skoczył na srodek ulicy. Pech chciał, że jeden z ludzi akurat jechał cholernie szybko przez ulicę. Nawet się nie zatrzymał, nawet wtedy, gdy po miłosci Chary pozostała tylko głowa. I wtedy Chara wpadła w wielki szał smutku. A tuż obok ulicy stała góra Ebott. Chara biegiem pusciła się na tę dawną górę. Nawet mówiło się, że góra ta jest przeklęta. Chara chciała, powiedzmy to szczerze, popełnić tam samobójstwo. Gdy była już nad przepascią, zdała sobie jednak z czegoś sprawę. Jej ukochany... tak naprawdę to nie była prawdziwa i pełna miłosc. Tylko zauroczenie. Ale niestety... dziewczyna potknęła się i spadła w odmęty podziemia, wewnątrz góry Ebott, do krainy potworów.
Tam jednak nie umarła. A nie umarła, gdyż bolało ją totalnie wszystko po upadku. Taką obolałą charą zainteresował się młody książę potworów, Asriel Dreemuur. Piękna kózka. Asriel zabrał swoją nową towarzyszkę przygód do swojego domostwa, przedstawił ją swoim rodzicom, którzy od razu pokochali ją jak własne dziecko i zaopiekowali się nią. Wtedy nadeszły piękne czasy dla dziewczynki. Czasy zabawy z Asrielem, a także kwitnącej miłości do... Asriela. Ona nigdy mu tego nie wyznała, ale przez ten cały czas zakochała sie w nim prawdziwie. Bardziej niz w tym człowieku z powierzchni. Kochała go i nigdy nie pozwoliłaby, aby stała mu się krzywda. Jednak sielanka nie mogła trwać długo. Gdyż właśnie dnia kolejnego nadszedł ten moment, gdy cały nowy i ukochany świat Chary miał się zawalić. Apokalipsa jej świata zapoczątkowana przez osobę szaleńca, W.D. Gastera. Przyjście Gastera, propozycja nie do odrzucenia, zgoda Chary by chronić jej ukochaną kózkę - w kontekście szczegółów odsyłam do karty Gastera. Tymczasem Chara w końcu znalazła się w labolatorium tego strasznego szkieleta. Strasznego to nawet zbyt mało powiedziane, wierzcie mi. Całe labolatorium było pełne dziwnych fiolek, gotujących się cieczy, wielkich, ogromnych pojemników i innych dziwnych spraw. Gaster tymczasem zaprowadził charę na dziwne łózko, obok niego była jakas aparatura. Gaster nagle przestał wydawać sie miły. Szybko złapał Charkę i przypiął do łóżka. Przez następne kilka miesięcy Gaster transferował determinację z Chary, sprawiając jej przy tym ból. Naukowiec prowmieniował także Charę, próbując eksperymentować z jej ciałem. Tak. A w umysle Chary zaczęły pojawiać się mysli samobójcze. Byleby tylko jak najszybciej zakończyc te męki. Bolało ją wszystko, a z tego bólu lekko oszalała. W końcu, korzystając z tego, że jej oprawca zajmował się przez chwilę czymś innym, zdołała się rozwiązać i uciec z labolatorium. Te kilka miesięcy totalnie ją zmieniło. Zabawy z asrielem były już totalnie inne, Chara zaczęła się bawić dziwacznie. Robiła dziwne miny, śmiała się ze smutnych rzeczy, nawet z cudzej śmierci. Powoli zaczęła się zmieniać. W końcu wpadła na pomysł usunięcia bariery. Oczywiscie, mógłbym opisać zniszczenie bariery, wyjscie Asriela i jego smierc, ale tą historię naprawdę wszyscy znają i nie ma sensu o niej mówić. SERIO. Jednak to NIE JEST koniec historii naszej dziewczynki. Wiem, że jest długie, ale co ja poradzę, że w życiu Chary stało się tak wiele złego. Wracając do historii... a tak. Śmierć Chary nie spowodowała jednak śmierci jej duszy. Jako człowiek, Chara posiadała duszę, która mogła istnieć po śmierci w duchowej formie, jakby stworzonej z energii formie, przypominającej wyglądem formę cielesną.Kilka lat tak żyła w podziemiu, wciąż patrząc na ludzi... tak widziała ich wszystkich. Ale jej dusza... ona wytrzymała bardzo dużo czasu bez ciała. Możliwe iż było to spowodowane jej cechą duszy - determinacją. W końcu do podziemia przybył ktos podobny Charze - mała dziewczynka pełna determinacji, Frisk. Chara postanowiła sobie coś - ze nie dopusci do smierci kolejnego człowieka. Chara została więc przewodniczką Frisk po podziemiu. Prowadziła ją podczas ścieżki pacyfistycznej, informując ją o wszelkich niebezpieczeństwach w podziemiu. Co więcej, Chara przedstawiała jej także, co Frisk mogła znaleźć w danej części podziemnych korytarzy. Wciąż pomagała jej, a potem... na końcu została w podziemiu, jako, że nie mogła wyjść na powierzchnię tak jak Asriel. Jednak nie była to jedyna ze ścieżek, w której widujemy Charę. Kolejna ze ścieżek, ta, która wywarła wielki wpływ na umysł naszej dziewczynki, była ściezka ludobójcza. Po kolejnym z resetów Frisk znów miała być pacyfistą, ale... Chara jednak zdecydowała inaczej. Ciekawa sprawa się okazała. Prawdopodobnie podczas eksperymentów gaster w jakiś sposób zaimplementował charze do duszy HATE. Ten HATE po tych wielu ścieżkach w końcu się obudził i przejął władzę nad duszą Chary. Nie tylko nad nią, ale też nad duszyczką Frisk. Chara przejęła ciało frisk, rozpoczęła Genocide wbrew woli Frisk. W końcu ta ścieżka dobiegła końca. A demon miał co chciał... no nie do końca. Zażądał duszy Frisk... ale wtedy stało się coś niespodziewanego dla niego. Frisk oddała duszę Charze, co spowodowało połączenie się ich dusz. Jak ? Tego nie wiemy. Wiadomo jednakże, że od tego czasu chara ma pół duszy Frisk, a pół własnej, wypełnionej HATEM. Do tego i ona i Frisk czują nawzajem swoje mysli i uczucia. Po tym Frisk znów zresetowała. Chara znów sie obudziła... ALE TERAZ MIAŁA CIAŁO. Była to nowa, zmieniona przez resety linia czasowa. Dusze powróciły, pojawiła się siostra Frisk, Chica, Asriel wrócił... A Chara pamiętała.. jak przez mgłę, jednak ważniejsze momenty zapamiętała. Jako dusza determinacji pamiętała linie czasowe, choć sama resetować nie mogła, gdyż aktualnie tą potęgę posiadała wyłącznie Frisk. Jednak każda z linii pozostawia po Charze jakieś blizny. I to nawet dosłownie. Po genocide pozostał demon, a po ostatniej linii - blizna na prawej ręce. Blizna pozostała po pakcie krwi, zawartym między siostrą Frisk, a nią, Charą. I tak dochodzimy do nowej linii czasu. Linii, w której demon znów przejął nad Charą kontrolę, lecz linii, która będzie zupełnie inna od poprzedniej. Do historii, którą Charze będzie dane napisać od nowa, historii, która, być może, zakończy się uwolnieniem Chary z tych wiecznych mąk. Historię, którą napiszemy razem.
ZDOLNOSCI
zmysł ludobójczy - umiejętnośc ktora pozwala charze wykryć ruchy wroga, co skutkuje szybszymi unikami
detektor HATE - umiejętność bardziej fabularna i dostępna TYLKO dla demona chary. W swojej zlej swiadomosci chara może wykryć czy dana istota ma w sobie hate. Umiejetnosc uzywana raczej fabularnie i nieprzydatna w walce, ale jest rownie wazna
RELACJE
Asriel – Rozmawiając na temat Chary, nie można zapomnieć o jej braciszku, tej słodziutkiej kózce... i szczerze ta relacja jest dosyć trudna. Bo należy wspomnieć, iż Chara bardzo kocha się w swoim bracie. I to nie jest miłość rodzeństwa, nie. To czysta, idealna miłość pomiędzy chłopakiem, a dziewczyną. Mały Asriel został drugą i największą miłością Chary. Szkoda tylko, że braciszek tego nie odwzajemnia ( szczerze, nikt nie chce pozwolić Charze na ślub z Asrim, ale ona do tego doprowadzi kochani ). Po spotkaniu z Johnym okazało się jednak, ze Chara nie rozumiała miłosci do Asriela i tak naprawdę zawsze kochała go tylko jak brata. Toriel – Ukochana matka Chary. Nie, że jej rodzice byli źli, tylko... no, byli trochę przepracowani i nie zajmowali się charą na tyle, na ile powinni. Za to Toriel poświęcała jej wiele uwagi. Chara pragnęła tego za wszelką cenę. Miłości matczynej, której jej brakowało. Asgore – Ojciec. Chara uwielbia tego tatusia. Szczerze, pozwala jej na więcej, niż mama. Można powiedzieć też, że ją faworyzuje. Łatwo go owinąć charze wokół palca. No, ale też jest fajny. I często dostaje od niego prezenty ( nawet zamówił dla niej trójząb do jej królewskiego stroju, no to coś musi znaczyć ) Frisk - „Siostra” chary. Szczerze, po tym jak Toriel zaadoptowała także i frisk, według prawa są siostrami. Może nie z krwi (bo pakt krwi nastąpił z inną dziewczynką w poprzedniej linii) ale wciąż. Chara nie zawsze aprobuje to, co mówi mała frisk. Za dużo w niej niewinności. Choć wciąż chara ma wyrzuty sumienia, że wykorzystała tę niewinną istotkę w przeszłosci... znaczy... obie się wykorzystały nawzajem.Ach. Jednakże, oprócz miłości do Asriela, Frisk jest jedyna rzeczą, która może utrzymać demonka w ryzach. Gaster – Oto on. Dr. W.D. Gaster. Jedna z osób, która spowodowała szaleństwo Charki. Niby to miały być spoko eksperymenty, ale niestety nie były. Chara nie była wtedy świadoma tego, co Gaster ma w swojej głowie. Ogólnie to on był jedną z przyczyn szybkiego pojawienia się demona w umyśle dziewczynki. I Chara za to nienawidzi go, od początku, aż do końca świata. Sans – Chara głównie pamięta tego szkieleta z Genocide. Powiedzmy szczerze – wściekłośc podczas zabijania tego „czegoś” nie miała granic. Właściwie nie spotkali się już więcej razy, więc Chara nie wie, czego można się po nim spodziewać. Ale ma dobrą wiarę w Sansa. I w siebie. Papyrus – I kolejny szkielet... wait co to za zbieranina szkieletów ? No dobra... ukochany paps. Chara jednak nie darzy go miłością, tak jak inni. Dla niej papyrus jest lekko zbyt ufny (no i ma zbyt wielkie ego). Chociaż jest coś w nim fajnego nawet i dla chary. Zawsze w ciebie wierzy. Cambria - szkielet. Ta rodzina rozrasta się strasznie. No ale trzeba to przeboleć. A więc... chara osobiście go nie zna, ale słyszała, że jest podbno nieślubnym dzieckiem żony gastera. jednak z chęcią go pozna. Undyne - rybka, rybka, rybka. Ta jednak przysporzyła charze wielu kłopotów w przeszłości. Chara czuje do ryby lekką niechęć, nie lubi jej charakteru. Wkurza ją lekko jej ciągły wrzask. Ale jej dobra świadomosc nie niemawidzi undyne. Alphys - równue wkurzająca jak undyne. Znaczy.. charze czasem jest żał alphys, ale zazwyczaj ją lekko denerwuje. Tylko lekko jednakże. hazel - chara wie tylko tyle o niej, że jest żoną gastera jednak czesto go zdradza. Nic więcej niestety nie doszło do jej uszu. flowey - kwiatek. Zawsze miała do niego problem, zabiła go w geno i w całokształcie nie lubi go. Chociaż jej demon podziela pragnienie mocy, ktore owy kwiatek ma. Burgerpants - coz powiedzuec.. nie zna go za bardzo, jedynie jak z frisk kupowały u niego jedzenie. Ale nic poza tym. Patience - miła dziewczyna, której Chara swego czasu pomogła. mała i drobna. No cóż.. tyle Johny - Chara poznała go w rdzeniu. Dzięki poczuciu do niego miłosci zrozumiała błąd, jaki popełniła w swojej relacji z Asrielem. Kocha go naprawdę
CIEKAWOSTKI
1. Chara ma duszę powiązaną z duszą Frisk. Mogą odczuwać własne mysli i uczucia z tego powodu. 2. Jednym ze sposobów na powstrzymanie HATE jest miłosc, niegdyś do Asriela, dziś do Johnego. Innym natomiast wpływ Frisk na Charę 3. Chara traktuje Frisk jak rodzoną siostrę, mimo, iż nie są spokrewnione 4. (potem sie dopisze)
