hOI! Jestę Temmie!

Jak wygląda Temmie każdy widzi. Jest malutka, mięciutka i słodziutka. Ma burzę rozczochranych, ciemnych włosów, standardowe dwie pary uszu, uroczą mordkę (dającą plus nieskończoności do słodziaszności) i przecudnej urody, ciemne oczyska. Całe ciałko (nawiasem drobniutkie i nieduże) pokrywa milusie, białe futerko.
Temmie uwielbia sweterki. Szyszkie sweterki. Wychodzi z założenia, że każdy Tem potrzebuje mać swój sweterek i każdy sweterek potrzebuje mać swego Tema. Dlatego w przeciwieństwie do innych Temów, nosi ich całe zatrzęsienie, a czasem nawet kilka na raz. Ponieważ każdy sweterek należy odpowiednio ukochać noszeniem go, o!
Najkrócej można by ją opisać w dwóch słowach- chodzący nieogar. Ale jaki ogarnięty nieogar! W całej swej patologicznej wręcz osobowości tli się jednak jakiś cień logicznego pomyślunku. Ot chociazby o tym, że pasowałoby się zatroszczyć o swoje potrzeby. Czasami tylko udaje takiego ograniczonego umysłowo cepa... a czasami nie...
Temmie jest generalnie wesoła i przyjacielska, ale też niesamowicie roztrzepana i zdarza jej się plątać różne rzeczy. Istotka mająca do tysiąca pomysłów na sekundę, więc trudno zgadnąć co w danej chwili chodzi jej po łebku. A mogą chodzić różne rzeczy, więc spodziewajcie się nie spodziewanego. Co jak co, ale jeśli ktoś liczy na nietypowe, abstrakcyjne wręcz pomysły, to tylko tutaj.
Szczera i prostolinijna niczym małe dziecko. Z uśmiechem na mordce chlapnie w twarz najgorszą prawdę, a czasem jeszcze tak dogada, że w pięty pójdzie. Zwykle jednak jak już coś powie to trudno zgadnąć czy się śmiać, czy może gorzko zapłakać. Ogólnie lubi też zaskakiwać na najrozmaitsze sposoby.
Uparta, jak już sobie postawi jakiś cel, będzie dążyć prościutko do niego. I tak, zarówno w przenośni, jak i całkiem dosłownie. Ten futrzak nie uznaje omijania przeszkód!
Wrażliwa na ból, zbyt dużą ilość mięśni, jawne profanacje na sweterkach i krzywdzenie wszystkiego co słodkie, małe bądź puchate. Hm... W zasadzie doprowadzić ją do płaczu jest równie łatwo, co wprawić ją w osłupienie, gniew czy wielki entuzjazm, także ten...
Urodziła się we Wiosce Temmie... Co w sumie może o sobie powiedzieć każdy Tem, albowiem wszystkie przyszły kiedyś na świat w tej samej wiosce. Kiedy to właściwie było? A ciort wie, system kalendarzowy Temów zmienia się średnio co dwa dni, więc weź dojdź tam ładu. Temmie przyjęła jednak, że musiało to być dawno (warto wziąć jednak poprawkę, że jest to pojęcie względne i dla jednego Tema będzie to okres kilku miesięcy, a dla innego kilku dni).
Temmie lubiła swoją Wioskę. Było tam szyszko, co było niezbędne dla Temów, a także szyszko co warto było mać. To czego nie warto było mac też było, ale było tego mniej. Ogólnie było miło. Szyszcy byli przyjemni, nikt nie znał głodu, wojny... czy sąsiada zza drugiej miedzy. Były po prostu Temy... i jakiś dziwny grzybek, który się śmiesznie gibał. Ale grzyb się nie liczył, bo to w końcu tylko grzyb.
Temmie nie do końca zna swoich rodziców. to znaczy wie, że jednym z nich był Tem Sklepikarz, ostatecznie pacholęciem będąc lubiła spać pod ladą. Kto był jednak tym drugim rodzicem? Hm, i tu pojawia się komplikacja. Bo weź się domyśl, kiedy wszyscy wyglądają i zachowują się tak samo. Ostatecznie dla Temmie nie był to żaden problem, albowiem cała społeczność Wioski, zależnie od płci, wieku i potrzeby traktowała ją jako wnuczkę, córkę, kuzynkę, ciotkę, babkę, znalazł się też ktoś, dla kogo była mężem... Na kwestię jakim cudem w ogóle doszło do poczęcia i narodzin w takim rozgardiaszu po prostu spuśćmy zasłonę milczenia. Bądźmy szczerzy- nie chcecie wiedzieć. Temmie się dowiedziała i teraz wie, że niepotrzebnie poruszała ten temat. Na co komu koszmary po nocach?
Mała kluską będąc, czyli prawdopodobnie jakoś niedługo po narodzinach, zaliczyła pierwsze (bo dalsze życie codzienne to tylko długie pasmo kolejnych) otarcie się o śmierć, kiedy to poważnie zachorzała. Szukając "tunku i moći" jej rodzina jakimś cudem natrafiła na Toriel. Poczciwa Królowa odratowała maleństwo, za co na wieki wieków zaskarbiła sobie wdzięczność całej Wioski. Wspomnienie pewnie jedno z milszych- wtedy to Temmie poznała niezwykły smak wypieków Królowej. Od tej pory żaden słodycz nie smakował już tak jak dawniej...
Temmie żyła sobie beztrosko, aż któregoś razu spotkała najmądżejszego Tema ever. A był to Bob. Zaimponił Temmie tym, że mówił jak jakiś mądry ludź, i zawsze szyszko wiedział i widział o wiele bardziej więcej szyszkiego niż inne Temy. A jak jeszcze opowiedział jej o Królestwie, Strażnikach i w ogóle szyszkim, to mała nie mogła usiedzieć na własnym ogonku. I wtedy to Temmie powzięła pewną ideę, że ona też tak chce!
Wszyscy byli przeciwni jej pomysłowi, no bo jak to tak? Prosili, błagali, krzyczeli, bili i nawet zamkli w piwnicy, by pokazać jak się o nią troszczą, ale nic to, bo Temmie była najuparciejsza ze szyszkich. "Nie ić"- mówili. "Tam jest nie-hOI! I w ogóle to jeszcze zdechniesz gdzie po drodze i tylko trzeba cię będzie szukać po jakich rowach". Ale Temmie się nie słuchała, więc dla świętego spokoju (oraz pustego kartonu z umeblowaniem, zdatnego do zamieszkania, który to Temmie zwolniła) puścili ją w świat. Szyszcy myśleli, że zdechnie, ale nie zdechła i ma się dobrze :3
- Miała kiedyś rybkę. To była bardzo dobra rybka. Niestety, któregoś dnia Temmie niechcący ją utopiła. Po dziś dzień zdarza jej się płakać w nocy za ukochanym Rypciem T-T
- Dowiedziała się jak na świat przychodzą małe Temy, choć nie powinna. Teraz śnią jej się po nocach koszmary.
- Maniak sweterków. Przygarnie szyszkie sweterki w zasięgu wzroku, ukocha je i założy.
- Uwielbia Temmie Płatki. Za całą paczkę gotowa zaprzedać duszę diabłu.
- Chce zostać wielkim Wojakiem! Eee... Panią Wojak? Hm... Chce wojakować i być w tym supi!
- Ma skryte marzenie by wytresować smoka... Ale takiego małego, żeby nie bać się, że ją zeżre, gdy Temmie będzie spać.
- Nie lubi sytuacji gdy ktoś pomyli jej płeć. Trudno powiedzieć czy jest wtedy bardziej zażenowana czy zdenerwowana.


Zdeptać!- łapki i ciało Temmie wydłużają się do wręcz karykaturalnych rozmiarów, tak że mała zaczyna przypominać chodzący stolik. I jako wspomniany stolik usiłuje zadeptać swego wroga. Czemu stolik? A kto tam wie, te Temy...
Bo jak cię pacnę...- jedna z łapek Temmie wydłuża się i mała usiłuje "złapać" nią swego przeciwnika. Tylko... czemu plącze tę nieszczęsną łapkę w tyle supłów i zawijasów?

Toriel - poratowała kiedyś Temmie, za co zyskała dozgonną wdzięczność i szacenuk. Temmie nazywa ją Mamą Kozą.
Bob- najmądżejszy z szyszkich Temów. To on podsunął jej pomysł by poszła w świat.
Tem Sklepikarz- mama Temmie. A może tata? Ni jedno ni drugie nie jest tego do końca pewne. Przyjemnie mizia łapką za uszkami :3
Temmie ze Wioski - szyszkie to są rodzina, znajomi i przyjacioły. Szyszkie :3