RDZEŃ

Johny, nie żeby coś, ale chara naprawdę nie jest ślepa. Wie, że jej unikasz... no cóż... tak czy siak nie postanowiła zrezygnować z tej relacji, którą zaczęła z Johnym... może trochę przystopuje, ale tak, dalej będzie go podrywać, bo czemu nie. Tymczasem jednak trzeba było wyjść z tej niezręcznej sytuacji i to zadanie należało własnie do chary...
jako, że Johny nie odścisnął chary, ona sama go puściła, no w końcu nie będzie na nim wisieć, i usiadła obok niego ( przyjmując, że teraz siedzą). jednak usiadła bliżej niego.
- No jasne ze sobie poradzimy. Taki silny i dobry chłopak z taką cechą duszy i dziewczynka z determinacja mieliby sobie nie poradzić z kilkoma naprawdę małymi problemami ? Razem nam się uda to przetrwać - powiedziała.
Charze naprawdę się wydawało, że jeszcze chwila takiej rozmowy, a az pocałuje Johnego.. w policzek narazie, bo na usta za szybko by było, ale naprawdę zaczęła bardzo dużo do niego czuć. No cóż... nie możesz jej przecież winić co nie ?
- hej, może się gdzieś przejdziemy tutaj ? Wiesz... jest parę ciekawszych miejsc niż to w którym aktualnie siedziimy.. chcesz spędzic ze mną miło czas ? - spytałą

Jak można tak drastycznie i znienacka zmienić temat rozmowy? Najpierw Chara wyjaśniała mu, jak wszystko w Podziemiu działa. Cała ta sprawa z duszami, resetowaniem czasu przez Frisk, przepowiednia, demon siedzący w dziewczynie, a teraz co...? Na flirt i tulenie się dzieciakom zebrało.
To nie tak, że Johnny jej nie lubił i specjalnie ją odtrącał. On zwyczajnie nie chciał nawiązywać z nikim innym bliższych więzi. Powód tego był prosty. Bał się, że koniec końców będzie musiał skrzywdzić każdą osobę z którą się zadaje bądź zadawał się w przeszłości. Rzadko kiedy nawiązuje bliższe relacje takie jak  Nigdy nie wiadomo czy nie będzie musiał obrócić się przeciwko niej. Może tego po nim nie widać, lecz jego metody są niezwykle drastycznie. Dążenie do celu po trupach jest u niego normą. Po co krzywdzić osoby, które są ci bliskie?
Poczuł ulgę, gdy Chara się od niego odkleiła. Wrócił do poprzedniej pozycji, ponownie siadając na ziemię i opierając się plecami o ścianę. Na jego twarzy dalej malowało się zawstydzenie, nie wspominając o tym, że dalej był cały czerwony. Zdecydowanie prędko o tym nie zapomni. Wzdrygnął się, gdy dziewczyna przysiadła się obok niego jeszcze bliżej niż zazwyczaj. Kiedy powiedziała, że jest silny i dobry, miał ochotę zapaść się pod ziemię. Rzadko udawało mu się słyszeć komplementy skierowane w jego stronę. Zazwyczaj słyszał głównie narzekanie innych osób na swój temat. Powinien także powiedzieć coś miłego na jej temat? Nie chciał, aby ktokolwiek zobaczył go teraz w takim stanie. A szczególnie nikt mu znajomy.  
- Jeśli tak bardzo chcesz... - Odparł z zakłopotanym głosem, słysząc propozycję Chary. - Jest jakieś specjalne miejsce do którego chcesz się udać?
Mimo wszystko były plusy zaistniałej sytuacji. Bawiła go myśl na temat tego, jak zareagowali by jego kumple z powierzchni, słysząc, że zarywa do niego prawdziwa księżniczka. Dodatkowo cieszyło go to, że są w tak opuszczonym miejscu. Przynajmniej nikt nie miał okazji się pośmiać z reakcji chłopaka na zaloty. BO PRZECIEŻ NIKT TEGO NIE CZYTA.

tak Johny nikt tego nie widzi... oprócz masy innych graczy na forum
Tak czy siak, Chara przez chwilę zastanawiała się gdzie chce pójść. Szczerze było jej obojętne, chciała tylko spędzić trochę czasu z Johnym w miejscu, no cóż... po prostu tu jej się znudziło. I serio nie miała pomysłu gdzie.
- Wiesz... nie wiem. Jest mi obojętne tak naprawdę, serio nie mam pomysłu gdzie moglibyśmy się razem udać.. hihi - chara powiedziała i uśmiechnęła się do chłopca.
Chara miała nadzieję, że przekona do siebie Johnego. No cóż, powiedzmy, że nie była ślepa. Widziała, że Johny źle się czuje w jej otoczeniu.. oczywiście nie wiedziała do końca czemu, ale możliwe... że było to związane z jej mrocznym wnętrzem. Jednakże na razie nic nie wskazywało na to, by mrok miał się uwolnić na zewnątrz.szczególnie teraz gdy następowało uczucie czerwone, uczucie miłości, to czarne uczucie, nienawiść, nie miało jak się uwolnić.

Cały czas starał się opanować swoje rozszalałe emocje i myśli. Dodatkowym problemem było to, że nie miał kompletnie pojęcia gdzie powinien się udać razem z Charą. Jej chichotanie nie pomagało. W końcu to ona chce pójść gdzieś indziej. Nie potrafił czytać w myślach. Nie posiadał niestety takiej umiejętności.
- Co lubisz robić? - Zadał pytanie, licząc na jakąkolwiek wskazówkę odnośnie tego gdzie powinien ją zabrać. - Musisz mieć coś, co cię interesuje!
Co jeśli chłopak uda się z nią do miejsca które nie będzie się jej kompletnie podobało? Chyba nie ma co wybierać się na jakieś dłuższe wędrówki do Snowdin lub Nowego Domu. Był raz na tarasie za kurortem MTT i chyba nie było tak źle. Może jakieś gorące źródła? Nope. Zdecydowanie ostatnie to zły pomysł. Dziewczyna zabiłaby go na miejscu za taką propozycję. W końcu jest tą całą księżniczką... Poczuł dreszcze na myśl co by było, gdyby Asgore zobaczył ich razem. Pewnie znowu by się na niego rzucił i nabiłby chłopaka na swój trójząb. Dobra zachęta! Nie ma co.
- Nie masz żadnego ulubionego miejsca w Podziemiu? - Zapytał, wyraźnie zmieszany. - Żadnych specjalnych zachcianek? Nic, a nic?

hmm.. co wpadło charze do głowy ? Coś o czym wiedziała, coś czego frisk... nie własciwie wtedy jeszcze jej siostra, Chica, zrobiła... no cóż, oczywiście, że chodziło o sytuacje z zieloną duszą i skoku w źródełko miłości... TAK, CHARA O TYM POMYSLAŁA. (to się źle skończy)
ale czy aby na pewno tego chciała ? W końcu miała tego użyć na Asrielu.. kochała go całym serduszkiem, ale czy na pewno ? Po tym jak otworzyła swoje uczucia u Johnemu, zaczęła powoli rozumieć, że się kompletnie pomyliła. Asriel... asriel był dla niej tylko przyjacielem, bardzo ważnym, ale TYLKO przyjacielem. W końcu po długiej kłótni z całym światem o ich wspólną miłość, Chara zdała sobie sprawę z prawdy... no lepiej późno niż wcale.
- Jest takie miejsce... wiesz w wodospadach... to źródełko miłosci - tutaj założyła ręce do tyłu i ustawiła specjalnie nogi ( trochę je zgięła) oraz zrobiła słodziutkie oczy, ogólnie ustawiając się w słodkiej oraz niewinnej pozie - bardzo bym chciała tam z tobą pójść, kochany

Propozycja Chary odnośnie miejsca wspólnego wypadu była dla Johnnego niczym strzał z liścia prosto w twarz. Z początku myślał, że się przesłyszał. Spojrzał na dziewczynę pytającym spojrzeniem i po chwili zdał sobie sprawę, że mówiła całkowicie poważnie. Nie sądził, że wpadnie na taki poniekąd dla niego przerażający pomysł. Raz usłyszał w barze u Grillby'iego o tym całym źródełku miłości. Nie interesowało go to, czy te wszystkie opowieści z nim związane są prawdą. Nigdy nie miał zamiaru zawitać do tamtego miejsca... przynajmniej do tej pory. A mógł samemu zdecydować! Mógł! Więc dlaczego z tego nie skorzystał?! Przynajmniej by wiedział na czym stoi. Najgorsze było w tym wszystkim to, że nie wiedział dokładnie co planuje z nim zrobić.  
- Źródełko miłości? - Zapytał, starając się zabrzmieć jak najbardziej naturalnie. - Dlaczego akurat tam?
Liczył na to, że źle odpiera jej przekaz. Może robi sobie z niego żarty?! Tak! To musi być to! Chyba... Poczuł przeszywający dreszcz, gdy Chara powiedziała do niego per kochany. Ta słodka i niewinna poza wprawiła go w jeszcze większe zakłopotanie.
- Kochany?! - Zapytał trochę zbytnio podnosząc głos w wyniku rozszalałych emocji, rozglądając się dookoła, aby być już w stu procentach pewien, że mówi do niego. - A co z Asrielem?
Na jego twarz ponownie wróciła czerwona barwa. Wszystko działo się tak... nagle. Inaczej nie da się tego opisać. Chara wzięła go zupełnie z zaskoczenia.

- Asriel.. tak, posłuchaj... kiedy otworzyłam swoje serce teraz, to zdałam sobie sprawę, że zawsze się myliłam. Moja relacja z Asrielem nigdy nie weszła na tory miłości, jest po prostu moim najlepszym przyjacielem, znałam go bardzo długo... ale słuchaj... tak naprawdę myślałam tylko że go kocham. Nigdy żadne prawdziwe uczucia miłosne nie wzniosły się w naszej relacji... Dopiero do ciebie poczułam prawdziwą miłość.. i tak, właśnie do tego źródełka chcę iść... po prostu to fajne miejsce do spędzenia czasu - odpowiedziała mu chara.
No cóż, trzeba było jakoś chłopaka przekonać do tego, by oboje napili się wody ze źródła. I w ogóle by Johny chciał tam się z Charą wybrać... miała nadzieję, że się uda
- to jak, idziemy ? - zapytała

Poczuła do Johnnego prawdziwą miłość? Przecież dzisiaj dopiero pierwszy raz się spotkali. Chyba, że już znali się w poprzedniej linii czasowej, jeśli wierzyć tym całym opowieściom Chary o resetowaniu... dosłownie wszystkiego przez jej siostrę, a on niczego z tego na złość nie pamięta. W przeciwnym razie to musi być tylko przelotne zauroczenie. Chłopak rozumiał, że można się w kimś szybko zakochać, ale nie aż tak szybko! Nie było to niczym uzasadnione. On nawet nie zrobił nic specjalnego co mogłoby sprawić, że się w nim zadurzy. Przejdzie jej. Chyba... Poza tym, nie podobało mu się to, że tak szybko odpuściła sobie Asriela po tak losowym spotkaniu innej osoby. Pobawi się nim chwilę, a co potem? Znajdzie nową prawdziwą miłość? Ciężko jest mieć do takiej osoby zaufanie. To nie tak, że jej nie lubił. Pomogła mu dowiedzieć się o kilku niezwykle ważnych rzeczach. Jest jej za to bardzo wdzięczny i nigdy dziewczynie tego nie zapomni. Dlaczego to dla niego musiała zacząć tracić głowę? Jest tylu lepszych kandydatów od Johnnego. Musi mieć okropny gust.
Mimo wszystko wciąż miał obawy przed udaniem się z Charą do tego całego Źródełka miłości. Nie był głupi. Niestety wiedział na czym polega rzekoma magia tamtego miejsca. Jeśli naprawdę wierzyć historiom to każda para która z niego wspólnie wypije, uzyska wieczną miłość do samego końca.
- Nie sądzisz, że miłość powinna być wywoływana w bardziej naturalny sposób? - Zapytał, krzyżując ramiona na swojej klatce piersiowej. - Czegoś takiego chyba nie powinno się wymuszać...

może.. tak, johny miał całkowitą rację. Nie, trzeba było pamiętać, że nie był to Asriel. Asriel, który wydawał się bać Chary, Asriel, który, jako książę, był na pewno wiele oblegany i trzeba było go jakoby.. zdobyć. A może to tak naprawdę demon podpowiadał Charze takie rozwiązanie ? Nie znała prawdy, ale czuła, że to nie były dobre pomysły. To nie była miłość. Spojrzała teraz na chłopaka jej towarzyszącego... no cóż, może nie chciałaby tak naprawdę upoić go źródełkiem... ale coś czuła, że to miejsce nie jest tylko źródłem magii dającej miłość. Nie, czuła, ze miejsce to ma specyficzną energię... być może tam naprawdę cząstka miłości się kryła, i nawet bez magicznych właściwości źródełka na pewno atmosfera tamtego miejsca była sprzyjająca spotkaniom czysto romantycznym....
- Nie, nie do końca chodzi mi o użycie magii źródełka.. ale o coś zupełnie innego. Wiesz, atmosfera tamtego miejsca sprzyja spotkaniom. To miejsce jest jakieś takie.. magiczne. Na pewno będzie nam tam miło - powiedziała chara

Westchnął, słysząc odpowiedź czerwonookiej dziewczyny na jego wywód o prawdziwej miłości. Pewnie to same bujdy na resorach. Atmosfera, która sprzyja takim spotkaniom? Pewnie będzie chciała przy pierwszej, lepszej okazji wlać mu do ust tę całą magiczną wodę. Nawet jeśli nie będzie chciała tego zrobić to, jak ma to niby inaczej zadziałać? Dotrą tam, a Johnny pod wpływem niezwykle "romantycznej" atmosfery momentalnie się w niej zadurzy? Jakoś tego kompletnie nie widział. Jeszcze nigdy, żadnej dziewczynie nie udało się zaskarbić jego serca. Swoją drogą, ciekawe co w niej jest takiego specjalnego? Ktoś do niej coś kiedyś wlał, czy może została w jakiś sposób zaczarowana? To tylko jego przemyślenia. Reszty zapewne dowie się na miejscu, jeśli w ogóle wyrazi zgodę na wspólne spędzanie czasu w ów źródełku. I tak wszyscy znają już odpowiedź.
- Jak tam sobie chcesz... - Odrzekł wstrząsając głową i zrywając się szybko na równe nogi. Stał chwilę w miejscu odwrócony plecami do Chary rozważając wszystkie za i przeciw. Swoje przemyślenia podsumował kolejnym cichym westchnięciem. Odwrócił się w stronę dziewczyny, a na jego twarzy można było dostrzec wyraźne rumieńce. Nerwowo odwrócił wzrok i wyciągnął swoją dłoń w stronę duszyczki, aby pomóc jej się podnieść z ziemi.
- Idziemy? - Zapytał, starając się z całej siły zabrzmieć jak najbardziej obojętnie.

zt?

chara chwyciła jego rękę i pozwoliła sobie pomóc we wstawaniu. No cóż... Johny dał się przekonać. Chara wstała i nie puszczając ręki towarzysza, skierowała się w stronę źródełka, prowadząc tam chłopaka. Była zadowolona, że go przekonała.
Przy okazji, narrator odpowie na jedno pytanie jakie zadał sobie johny. Jak chara go namówi ? No cóż, tak jak normalnie, ukazując mu swe serce... powiedzmy, że atmosfera sprzyja otwieraniu serc i chara ma nadzieję, że i johny swoje otworzy. Że wyzna Charze swoje uczucia. A od tego blisko do miłości. trzeba też wspomnieć ze narrator wie jak sie zdobywa miłość, w końcu uczucia to jego specjalność

a więc zt