[Dom] Jaskinia Larissy i Nathana

Po zabawie z Volffinem, Larissa była cała mokra. Na szczęście klimat panujący w Hotland szybko ja wysuszył, dzięki czemu nie musiała zmieniać ubrań. A nawet gdyby musiała, to i tak nie miała na co je zmienić. Nie zdążyła jeszcze przejść się na wysypisko lub do sklepu w poszukiwaniu nowych ciuchów. Miała tylko te, w których umarła.
- No jak trup, normalnie...- Mruknęła, gdy nagle dostrzegła, że przed wejście do jaskini stoi Speedy.
- Szefowo, wróciłaś!- Zawołał wiewiór, podbiegając do niej radośnie.
- Speedy, skąd wiesz, gdzie mieszkam?- Spytała go, zastanawiając się, czy potworek przypadkiem jej nie śledził.
- Przecież to miejsce podobało ci się jeszcze przed pójściem do zamku- Stwierdził wiewiór, jakby to była oczywista oczywistość. W sumie, to nawet miał rację. Choć zastanawiała się przez pewien czas, czy nie zamieszkać z Nathanem gdzieś w mieście, to jednak oddalona od domów potworów jaskinia ostatecznie wydała jej się najlepszym pomysłem. Dzięki jej lokalizacji, Nate mógł odpocząć od towarzystwa przedstawicieli innych ras. Widać było, że zbyt częsta obecność potworów go drażniła. Ciekawe, czy Speediego będzie tolerował...
- Co planujesz, Lar?- Spytał ją Speedy, wchodząc za nią do jaskini, w której, gdy tylko przekroczyła próg, rozległ się dźwięk dzwoneczków. Były one czymś w stylu miłego dodatku i dzwonka do drzwi, których nie miała.
- Najpierw? Włożyć zakupy do lodówki, a potem zastanowić się, co zrobić na obiad. Nathan pewnie też niedługo wróci- Oznajmiła, schodząc do "podziemi" i kierując się w stronę części kuchennej.
- Naleśniki! Zrób naleśniki! Pychotka!- Zawołał wiewiór, wskakując energicznie na blat stołu.
- Naleśniki! Naleśniki!- Powtarzał nieprzerwanie.
- Dobrze, niech będzie...- Roześmiała się, kładąc zakupy obok lodówki.

Nathan wszedł do środka pomieszczenia. chłopak powiesił rekawiczki na wieszaku, rozwiązał swoją bandanę i także odwiesił. następnie wszedł dalej. Rozejrzał się... A więc to tu odprowadził wtedy Larissę. Niestety, nie miał czasu za pierwszym razem dobrze przyjrzeć się jaskini, ba, nawet nie wszedł do środka, miał pewne sprawy do załatwienia. Teraz... własciwie nadal czuł, że nie wszystko zostało zakończone, biorąc pod uwagę ciągłą wsciekłość na Asgore'a, może nawet ciągłą zemstę, która wciąż była w nathanie, wewnątrz niego samego... ale nie to było teraz ważne. Przynajmniej na jakiś czas postanowił odpuścić sobie ciągłe poszukiwanie walki, natomiast postanowił chwilę pobyć ze swoją siostrą, odpocząć. W końcu, to za nią przyszedł do podziemia, w końcu ją znalazł, a teraz miał podróżować, zostawiając larissę samą sobie ? Nie, to nie był jego cel w żadnym wypadku.
Nathan szybko podszedł do siostry, nawet zbytnio nie przyjrzał się, jak wygląda ich nowy dom. pragnął zobaczyć znów larissę. I ujrzał ją. Dziewczyna chyba szykowała się do zrobienia obiadu.. najprawdopodobniej.
- Lar - krzyknął i mocno przytulił znienacka swoją siostrę - cieszę się, że sobie radzisz... i że nadal nic ci nie jest.
po chwili jednak zauważył speediego. Popatrzył na wiewiórkę niezbyt przyjaźnie. No cóż, prawdopodobnie nie jest z powierzchni... a to znaczyło ze pewnie była potworem... no, ale był tez chyba przyjacielem larissy.
- lar... czy on.. - wskazał na speediego - no wiesz