Stara rzeźba

Ledwo poznała Iskrę a już się jej przestraszyła? Ha, nie miała zielonego pojęcia, że to dopiero początek zaskoczeń w trakcie tego spotkania! Nastolatka poza osobowością fajerwerka miała swój malutki sekret... o ile tak to można nazwać, bowiem kompletnie nie umiała tego ukrywać.
Słysząc odpowiedź krzyżówka aż cichutko pisnęła, z kolei jej włosy jeszcze mocniej się zaróżowiły - gdyby były bardziej puszyste, wyglądałyby totalnie jak wata cukrowa.
Czyli się potwierdziło! Naprawdę miała przed sobą pełnokrwistego człowieka! Chociaż gdyby miało się okazać, że dziecinka miała w sobie też coś z potwora, jak Isabel, ta uradowałaby się w równym stopniu.
Z entuzjazmem uścisnęła dłoń Frisk, a gdy dotarło do niej jej pytanie, zachichotała.
- Nie wiesz? A, no tak, to jasne, nie wszyscy o tym wiedzą - z promiennym uśmiechem pochyliła się ku dziecku z dłońmi opartymi na biodrach. - Chodzi mi o przemianę w potwora! - wyprostowała się. - Widzisz, jestem takim... potworoludziem, o! Przez chwilę myślałam, że może jesteś taka jak ja, ale... cóż, trza szukać dalej! - dokończyła, ani trochę nie spuszczając z energicznego tonu. Nie dawała się tak łatwo złamać przelotnym smutkom i smuteczkom! Choć zranienie mieszańca nie było takie trudne, krótkie chwile przyprawione o łzawą nutę nie miały szans z tą żywiołową, podskakującą istotką!

Nadal była lekko skołowana i nie do końca wszystko do niej docierało. Za szybko i zbyt entuzjastycznie. Gdyby Iskra była nieco spokojniejsza, zapewne Frisk znacznie lepiej by kontaktowała. Co oczywiście nie oznacza, że kompletnie nic nie zrozumiała. Dotarło do niej to, że dziewczyna potrafi zmieniać się w potwora. To ją zaciekawiło
- U-umiesz zmieniać się w potwora? - spytała z zainteresowaniem - Czegoś takiego jeszcze nie zdarzyło mi się spotkać - mówiła przypatrując się dziewczynie. Była ciekawa, jak wygląda jej ta "druga" strona. I czy wtedy zachowywała się zupełnie tak samo, jak teraz. Tak wiele pytań, a tak mało odpowiedzi...
- Nie martw się, na pewno uda ci się znaleźć kogoś takiego jak ty - próbowała jej dodać otuchy. Zaskakujące, że pomimo (widocznie) tak długiego szukania, nie poddawała się! W sumie Frisk też by się nie poddała, determinacja i te sprawy. Swoją drogą ciekawe też, czy i mieszańce ją miały... chyba warto o to spytać
- Mieszańce też mają coś zwanego "determinacją"?

Wyglądało na to, że Frisk jeszcze nie miała do czynienia z takimi istnymi bombami radości. Mało tego, nigdy nie widziała na oczy mieszańca! Taka nieświadomość była w jakiś sposób ekscytująca dla rudej istotki. W końcu ta miała okazję wszystko wytłumaczyć dziewczynce, fundując sobie niewyczerpane źródło paplaniny. W dodatku znajomość z ludziem z pewnością nie mogła być czymś nudnym. A ciekawe znajomości to jest to, co Iskierki lubią najbardziej!
- A juści! Umiem! - pokiwała łepkiem w odpowiedzi na pytanie, z dumą wypinając pierś. Z punktu widzenia niejednego potwora bycie krzyżówką na pewno nie należało do rzeczy, którymi należało się chwalić na lewo i prawo. Cóż, dla Isabel takie zjawisko wyglądało jej oczami zupełnie inaczej. Przecież inność nie mogła być zła!
- Ee... "determinacja"? A co to takiego? - zainteresowała się, z kolei jej błękitna oczyska zabłysły niczym szlifowane kamyczki. Pochyliła się znowu ku Frisk, chcąc wiedzieć już, zaraz WSZYSTKO, co tyczyło się poruszonego zagadnienia. Bo na pewno nie mogło chodzić o determinację taką, jaką znała, czyli... no, zwyczajną. Pff! To byłoby stanowczo za proste. Za proste jak na słowa wypływające z ust człowieka z krwi i kości!

Ooo, a więc na tym polega to bycie "mieszańcem". No ciekawe, ciekawe... No i właściwie jak to było możliwe? W końcu potwory zostały oddzielone od ludzi setki tat temu... Ale czy warto się nad tym zastanawiać? Chyba raczej nie. A przynajmniej nie teraz. A może... lepiej zapytać osobiście?
- Czyli że jedno z twoich rodziców było człowiekiem, a drugie potworem, tak? - spytała aby się upewnić. Chciała zapytać ostrożnie, bo jak powszechnie wiadomo - nie każdy zna swoich rodziców, albo lubi o nich wspominać. A już zwłaszcza Frisk. To były zdecydowanie gorsze potwory, niż te tutaj... Ba, to były wręcz demony!
A więc nie wiedziała, co to determinacja... Hmm... A może wiedziała, tylko po prostu nie miała pojęcia, jak się to nazywa?
- No cóż... najprostsza jej definicja to chyba wola, aby nie przestawać żyć, chęć zmiany losu - spróbowała to wyjaśnić. W końcu była jednocześnie człowiekiem i potworem... A może ani jednym, ani drugim? Frisk już sama nie wiedziała, co o tym myśleć

//gomeneee, że tyle nie odpisywałam ;wwww;

- Mm-hm! Jest! Ba, są! - pokiwała łepkiem. No jasne, że o to chodziło! W końcu to nie było aż tak skomplikowane, to całe posiadanie rodziców innych ras, no nie? A tu Frisk już chyba zaczynała kreować bardzo... ciekawe teorie na temat rodziny mieszańca, podczas gdy jedyny słuszny fakt był taki, że poza przymusem ukrywania się mamy i tym samym trzymania buzi na kłódkę na ten temat, wszystko miało się zupełnie okej!
W reakcji na odpowiedź dziewczynki obróciła ostentacyjnie błękitnymi tęczówkami.
- Ach! - żachnęła się. - A ja myślałam, że człowiekowa determinacja ma o co najmniej 20 procent fajniejszą definicję! - no bo co to za ludź, który nie wygaduje nie-sa-mo-wi-tych objaśnień rzeczy, które wydają się zupełnie normalne!? Niedorzeczność! - Taką determinację to ja kojarzę, każdy taką ma, nie? Jak na czymś mu bardzo, ale to baaaardzo zależy! - jak na Iskierkę przystało, zaczęła niewiarygodnie wymachiwać rękami, to jest gestykulować. Wyglądało na to, iż krzyżówka kompletnie nie miała pojęcia o, hm, undertale'owym znaczeniu determinacji. Ona takową rozumiała jako jedną z wielu emocji na tym świecie - i już!