Dom w głębi Podziemia

- Też trochę sobie jeszcze odpocznę przed naszą przygodą - odparł. - I do zobaczenia jutro w Snowdin - dodał, gdy Reina wychodziła.
I znowu został sam. Z początku trochę było mu smutno, ale wkrótce powróciło jego samotnicze ja i przestało my być źle. W sumie niewiele miał już do zrobienia, dlatego poszedł się trochę oczyścić w łazience z walki, po czym skierował swe kroki do sypialni, aby ułożyć się w łóżku oraz przespać. Musi uzupełnić po starciu swoje siły, nim wybierze się na nie wiadomo jak długą wyprawę po Podziemiach. Koniecznie też trzeba zrobić małe zakupy na tą wyprawę jeszcze. Z zakupowymi myślami zasnął.

Po dobrej porcji snu, ciało Azszara wypoczęło i przestało boleć po trudach pojedynką z Reiną. Potwór dobrze pamiętał, że jest dziś z nią umówiony na wyprawę, a wcześniej chce coś jeszcze załatwić w Snowdin. Dlatego nie marudził długo w łóżku. Szybko wstał, oporządził, a potem zrobił sobie kanapki na śniadanie. Nic wyszukanego. Po posiłku, jeszcze trochę gimnastyki i można ruszać. Azszar upewniwszy się, że nikt nie obrabuje go podczas jego obecności (chociaż wątpił, by ktokolwiek kiedykolwiek przypadkowo tutaj zawędrował), ruszył w drogę do Snowdin. Miał dobry nastrój i załączyło mu się dziecinne usposobienie.

z.t.