[Quest Gastera] Gdy mieszkasz w śnieżnym miejscu..

Ah, ciepło rodzinnego domu! Nareszcie nadeszła chwila spokoju, ciszy i... pustki. Latorośle.. a tym przypadku kościorośle wybyły do swoich codziennych prac, żonę wywiało na... jakiekolwiek babskie sprawy tam opowiedziała, nie ważne i tak nikt kto nie posiadał dwóch XX by ich nie zrozumiał. Pusty dom, można wreszcie odpocząć, prawda? Akurat temperatura w środku była idealna, pokojowa. O dziwo też zdarzył się taki cud, że cały dom pozostał w stanie względnej czystości - można było spokojnie wyłożyć się na kanapie bez obawy, że jakaś dziwna substancja umorusa tylną część garderoby. Idealna sytuacja, prawda?
Cóż, zapewne byłoby jeszcze lepiej, gdyby nie fakt, że po godzinie od opustoszenia domu (nie licząc Gastera, który został na miejscu) ciszę i spokój przerwało.. walenie w okno. Nie jakieś zwykłe, niczym od deszczu czy wiatru. Można było zauważyć, że co jakiś czas w stronę szyby leciały kulę śniegu rozbryzgujące się biało-szarą breją na gustownym oknie szkieleciego domostwa. Nie trzeba było długo myśleć cóż się wydarzyło - dzieciaki ze Snowdin często wpadały na "wybitnie inteligentne" zabawy, a tym razem wymyśliły doprawdy ciekawą grę o nazwie "traf w okno domu, gdzie mieszka Gaster".

Nie ma niczego lepszego jak rozwalić się na kanapie ze świadomością, że nikt nie będzie ględził ci, że się lenisz i powinieneś brać się do roboty... Nikt nie będzie zajmować kanapy razem z tobą... I nikt nie będzie ciągnąć do łóżka. Chociaż nie, to ostatnie jest akurat ok.... Ehehehehehee.
Leżał sobie spokojnie na kanapie, noga na nogę, łapy za głową, płaszcz wiszący gdzieś tam na haku wieszaka... Chwila ciszy i relaksu. Nawet trochę przysypiał w tej cudnej ciszy, kiedy nagle coś walnęło o szybę. W pierwszej chwili to zignorował. Jednorazowy wybryk dzieciaków.. No dobra, dwa razy też może się zdarzyć. OK DZIESIĘĆ TO PRZESADA. Co to miało być?! Próby wyprowadzenia starego Gastera z równowagi?! Jak je zaraz nauczy latać używając Blue to zmienią zdanie i polecą skarżyć się rodzicom, aż po drodze narobią w gacie.
Mimo wszystko ociągał się, zwlekł z kanapy i założył płaszcz, pewnie jak otworzy, zimne powietrze pierdzielnie mu prosto w gębę aż zamarznie. Mimo wszystko zanim zacznie się na coś wydzierać, sprawdzić co jest grane.

Coś rzeczywiście pierdzielnęło Gastera w sam środek czachy. Nie było to jednak samo powietrze, tak przyjemnego dnia niestety dzisiaj mieć nie będzie. Z wydarciem się też może być lekki problem.. no chyba, że opanował mówienie bez ust. Cóż, jak rękami pokaże o co mu chodzi to będzie wyjście jakieś, bowiem zacną twarz naukowca.. dopadła śnieżka. Jakiś dzieciak celując zapewne w drzwi nie zauważył, że domostwo się otwarło i idealnie naprowadził mokry pocisk na biednego Gastera.

Myśli Gastera w tym momencie? "^%$#@$#&@$%&@#$^!^!", o jakoś tak. W skrócie i z cenzurą. Bo gdyby się jej pozbyć i rozwinąć, administrator tego forum zatłukłby biednego narratora i pozbawił kończyn oraz ciepłej posadki. Tego nikt przecież nie chce! Żeby było ładnie pokazał temu małemu wrednemu dzieciakowi środkowy paliczek. Tak ładnie jak to na wkurzonego zapróchniałego starucha przystało.
Starł śnieg z twarzy i wydłubał go z nosa i oczodołów. I swoich pęknięć. Bo dostał się wszędzie. Okropne mokre i zimne uczucie.
- Tak się chcesz bawić smarkaczu?! - warknął. Wiedział, że jeśli złapie to małe gówno w Blue i rzuci w śnieg dostanie zaraz delegacje od jego rodziców, a nie ma zamiaru bawić się w dyplomację. Jak dobrze, że Sans i Pap są dorośli...
Użył za to Blue żeby zrobić kilka śnieżek.. I kilka kolejnych i kolejnych.. I rzucał w to małe dziadostwo i każde inne dziadostwo, jakie tylko raczyło rzucać w niego i jego dom tymi narzędziami wkurzenia.

Dzieciaki najwyraźniej zaczynały mieć fajną zabawę - ot, z rzucania śnieżkami poczęły turlanie się i śmiganie aby uniknąć zmasowanego ataku białych pocisków Gastera (aczkolwiek wcześniej była mowa o zaciąganiu do łóżka, więc te "białe pociski Gastera" zaczęły dziwnie brzmieć w tym kontekście. I jeszcze do dzieci nimi strzela!)
Rozbawione towarzystwo biegające pod domem jak po dobrych grzybach lub ziółkach od Toriel nie było jednak ostatecznym problemem. Bo tak oto mały, smokopodobny potwór za pomocą skrzydeł znalazł się tuż na dachu nad Gasterem... i gustownie z niego zleciał. On, śnieg i kilka płytek dachowych... czy cokolwiek szkielety miały na domu położone.
-Ups?

Powoli zaczynał się do tego przekonywać jak do zabawy. Aleeeeee nieeeeeee. Bo po co. Oberwał nagle dachówką w łeb, potem jakimś smokiem, a na koniec śniegiem! Pierwsze co udało mu się wykopać z pod tej wielkiej góry, były obie ręce w geście "F**k you all!". Miał wyjątkowo dobry humor, ale się zrąbał. Miał jak dla niego nadal nową duszę, i emocje nim rządziły. No i mamy proszę państwa w ten sposób choleryka! Uniósł cały ten śnieg używając Blue, i walnął w grupkę dzieciaków, które pewnie już zaczynały śmiać się z tej sytuacji.
- I kto się teraz cholera śmieje?! - warknął, rozpoczynając kolejny zmasowany atak śnieżkami.

Zwycięstwo! Wesołe i żywe dzieciaki zamieniły się w śnieżnego bałwana, który turlał się po śniegu. Jedynie smoczy potwór zdołał się gdzieś ulotnić na swoich skrzydełkach (i przy okazji ukradł dwie dachówki). Czy czuł to szczęście i dumę, która mogła rozpierać po wygranej? Czy ten ciężar złotego wymyślonego medalu, który mógłby nosić jako zwycięzca śnieżkowej wojny?
Cóż, niech więc się cieszy wystarczająco długo. Dzieci nie były najwyraźniej same, bo zaraz zlecieli się.. ich rodzice. Cóż, część była drobnymi królikami i innymi puchatymi milusieńskimi stworkami.. Ale wielki napompowany byk i jeszcze większy pół.. co to właściwie było? Aligator? Naprawdę, potwory powinny mieć jakiś spis. Cóż tak czy inaczej tych dwóch tatusiów raczej nie wyglądało na zadowolonych z twojego zwycięstwa.
-Ej? Co nasze dzieci bijesz?

- Ja? Skąd. - mruknął wzruszając ramionami i robiąc krok w tył. - Ja tylko oddałem im kupę śniegu, którą zrzuciły mi na łeb. I przy okazji dałem kilka śnieżek, wiecie, te którymi waliły w moje okna się skończyły. - przejebane. Przejebane. Przejebane. Przejebane. BARDZO PRZEJEBANE. BYK I ALIGATOR. Jedno złamie mu żebra na atak, drugie odgryzie głowę. Dlatego wolał swoją starą ruderę w lesie, gdzie nikogo nie było. I dlatego wolał pustkę! TAM TO JUŻ W OGÓLE SPOKÓJ.
- Wiecie, chyba im się z resztą podoba, spójrzcie jak się ładnie toczą jako śnieżki. - stwierdził, wskazując palcem na dzieciaki, które jakoś próbowały wydostać się z pod tej kupy śniegu i chodziły pooblepiane śniegiem. A jak jakieś serio było śnieżną kulką, która uciekała, łapał w Blue i odstawiał na miejsce.
- Widzicie? Wszystko dobrze, nikogo nie biję. Tylko się z nimi bawię, jaaaakk... Na miłego sąsiada przystało, he he. - już był gotów spierdzielić na drugi kraniec Podziemia, pędząc w sześcianie z kości.

-Te, czy ciebie do reszty pogięło?
Oh, pan aligator naprawdę użył innego określenia, jednak na potrzeby forum ocenzurujmy je i zastąpmy spokojnym "pogięło". Byk był odrobinę mniej butny, bo jedynie oparł się potężną łapą o futrynę Gasterowego domu
-Kim ty w ogóle jesteś? Przyłazi tu siusimajtka, rzuca naszymi dziećmi. -Aligator dmuchnął w stronę naukowca. Pachniało zgniłą rybą. Czym oni karmią w tym Snowdin? Jak coś TAKIEGO dawał dzieciom, to nie powinno dziwić, że potem rzucają jak naćpane w cudze okna. -A jak powiem, że nasze dzieci ZAWSZE się tu bawiły?
-Ta, zawsze!
Byk najwyraźniej tylko wtórował w pogadance aligatora.
-Albo pan profesorek ładnie przeprosi nasze dzieci albo się policzymy za domkiem..
Gadzi rozmówca walnął pięścią w swoją rękę... gdy sruuuuuu, nagle musiał się gwałtownie cofnąć, bo smoczy dzieciak znów wlazł na dach i coś z niego zrzucił. Gorzej było jednak w przypadku byka - ten, opierając się o futrynę poleciał prosto.. na Gastera. Yaoi mocno.

Jezuchrysteżebygasterbyłwierzącympewnieterazmodliłbysięożyciewieczneisetkinagichpańprzyswoimbokuaniewaitnietareligia.
- Tak w gruncie rzeczy, mogę rzucić też wami jak chcecie. Bo wiecie... Miło się ponoć lata. - mruknął. Nie no, gadanie ze stworzeniami, które żyją i nie zostaną pokrojone na stole nigdy mu już nie wyjdzie, za dużo czasu w pustce! ZA DUŻO. 20 lat przekichane.
- Och stary, ktoś ci mówił żebyś używał pasty? - ZAMKNIJSIĘTYSTARUCHUJUŻITAKNIEŻYJESZ. Aleee poooo cooooooo. Trzeba się przecież zabić bardziej co nie? - Miętówki też ponoć pomagają. - DON'T.
- W takim razie niech się bawią, ale niech nie naruszają mojej posesji. Może ja mam przyjść rzucać wam czymś w okna i zagłuszać spokój, kiedy nikogo nie ma na chacie?! JAK W TAKICH WARUNKACH SOBIE FA.... Ekhem, fajnie odpoczywać na kanapie. - tak to już zdecydowanie kopało sobie jeb*** grób. Oj. Wymsknęło mnie się.
- To ja wybieram porachunki za domkiem. - uśmiechnął się szeroko, w tym momencie byk przewrócił się na niego, i to była serio zła pozycja.
- Ohhhhh.... Może serio lepiej poczekać z tym do momentu, aż pójdziemy ZA dom, a nie PRZED nim. Wiesz... W końcu dobro dzieci. - użył Blue, ściągnął go z siebie i rzucił na aligatora. ZABIERAĆ TĄ WOŁOWINĘ. TEGO SIĘ NAWET NIE WYDOI. No chyba, że z czego inne...... MÓZGU NIE.

Byk poleciał na aligatora... I tak we dwójkę spadli na śnieg robiąc yaoi scenkę ze sobą zaplatając się za siebie nogami, kopytami i ogonami. Niczym ośmiornica którą ktoś zawinął wokół krzesła.
-..."Szkielet idzie w bara-bara ze zwierzętami"...iii... jest na UnderTube!
Mniejsza z ośmiornicą zrobioną z aligatora i byka. TEN SKUUUU.... Z DACHU. Smoczy dzieciak. Zdawało się, że nagrał wszystko, łącznie z bykiem lądującym cielskiem na szanownego szkieleta.
-Wow, wow.. już 5 wyświetleń. -NORMALNIE KRÓL YOUTUB... UNDERTUBA. Ale spokojnie, niech się Gaster nie martwi. Do wieczora będzie 5 tysięcy wyświetleń.
-A w domu dodamy efekty dźwiękowe z bajek ludzi -Oczywiście tych z ładnymi niezbyt ubranymi paniami -...i będzie remix jak znalazł.
WREDNE SMOCZE DZIECKO. Co gorsza.. nawet jakby teraz mu to zabrać.. TO TO JUŻ JEST W SIECI. TYŁEK BYKA LEŻACY NA GASTERZE. ZresZtą jeśli już o zwierzętach mowa.. te sie rozplątały i.. zaczęły biec w stronę nowej gwiazdy internetu jaką jest pan naukowiec. A KIEDYŚ BYŁ TAK SZANOWANYM OBYWATELEM.

Achhh... Już po PTOKACH, nic nie poradzi na to, że zostanie gwiazdą. Co prawda nie tak chciał zacząć swoją karierę jako najbardziej znany szkielet Podziemia i Undernetu, ale cóż. Tak też będzie sławny co nie?... Ren bardzo go zje za to, co nie?..
- TYLKO ŻEBY TE EFEKTY BYŁY DOBRE BACHORZE. - wrzasnął za znikającym dzieciakiem i kiedy w końcu mógł podniósł się na równe nogi. Strzepał śnieg... ŚNIEG KURCZE, NIE TO DRUGIE, ŚNIEG ZŁY UMYŚLE CZYTAJĄCEGO, ŚŚŚŚŚNNNIEEEGGGGGG.
Ta.. Śnieg.
W każdym razie pozbył się tego białego czegoś i szybko pod swoimi nogami zrobił sobie kość, na której uniósł się do góry najszybciej jak się dało chcąc uniknąć tej dwójki napalonych zwierzów.
- MÓWIŁEM, TAKIE RZECZY ZA, ALBO W DOMU! - wrzasnął, posyłając w ich kierunku kościste pociski, którymi chciał ich trochę obić. Znaczy, miał nadzieję, że trafi raz i porządnie i stracą przytomność, a wtedy on zaniesie ich Blue do ich domów gdzie ich zatrzaśnie i zdąży się przeprowadzić z powrotem do Pustki.
A po tym co zrobił... TROOOLOLOLOLOLOLOLLLLOOOOO. Spierdziela najdalej jak się da od Snowdin, uprzednio jakoś zamykając drzwi domu.. Z nadzieją, że będą go gonić, i będzie mógł w końcu przestać się wygłupiać.

Zirytowany byk i aligator raczej magii za dużej nie mieli.. Bo jedynie zaczęli atakować kość swoimi zębami i rogami. Słabizna. Gorzej ze smoczym dzieciakiem KTÓRY ZNÓW NAGRYWAŁ.
-Oh, t-tak.. t-tak... Pocieraj kość. Tak.
I JESZCZE TE EFEKTY.
W międzyczasie obydwa dzikie zwierzęce potwory oberwały i padły na ziemię. Nie ładnie Gasterku, a LV to komu zbierać? Oh, w sumie i tak już będziesz martwy dzięki Reni po tych filmikach, możesz zabijać, droga wolna. Ale wtedy PD się nie posypie.
-TATO?
Oho, oho, ohohohohohoho. Witamy Pana Papyrusa. Tak, mogę go użyć, nie mamy na forum.
-TATO, czemu niszczysz dom? ROBISZ REMONT!? -W tym miejscu niech userka OC wstawi Papiemu w oczy gwiazdki jak u Stevena -Wooooah! Też mogę pomóc?
I tak bez pytania kompletnie.... rzucił kością w dom. Kolejne dachówki [*] Świeć dachówkowy panie nad ich duszą.
A SMOCZY POTWÓR NADAL NAGRYWAŁ. Chyba streamuje na żywo. Undertwich?

Użył Blue zabierając telefon tego dzieciaka, i jednym prostym zaciśnięciem dłoni zgniótł go i złamał i trzasnął o chodnik.
- No, to koniec z nagrywaniem młody. Poczekaj, aż podrośniesz i sam się za to zabierz, a nie tylko oglądać by chciał. - stwierdził równie swobodnie co zawsze. - Ewentualnie zostań właścicielem portalu +18. Pewnie zarobisz miliony..
Oni zdechli? Tak szybko? Nie zmienili się w proch. Chyba lepiej ich stąd zabrać. Użył więc Blue i podniósł. "Matko ważą chyba tonę", stwierdził w myślach, kiedy... O cholera Papyrus.
- Remont..? Aaaa... N-nie, skąd. Żaden remont Pap... ZOSTAW TĄ KOŚĆ! - za późno już rzucił. Kolejne dachówki zaliczyły zgon. - Oj Pap, Pap. Żaden remont, ten dach trzeba tylko naprawić, nic nie zmieniać, tylko naprawić. I.... Lepiej tego nie tykaj, wiesz, ja się tym zajmę. Tylko najpierw muszę porozmawiać z tymi Panami.
Po tych słowach najszybciej jak się dało, spierdzielił z pod domu w jakiś odosobniony kont Snowdin. Oby Pap za nim nie biegł... TO JUŻ LICHO WIE CO SIĘ STANIE.

Niestety dwaj rodziciele wyrodnych bahor...yyy dzieciaków byli nadal żywi. Lekko ogłuszeni ale cali, zdrowi na ciele (umyśle nie za bardzo) i.. w każdej chwili gotowi do obudzenia. To jednak dobra myśl, aby ich zabrać w inne miejsce.
Smoczy dzieciak natomiast.. Cóż, wystawił ci język i odleciał. Nie martw się Gasterku, on jeszcze swoje wykombinuje. Na razie go mamy spokój, kilka minut, postów, sekund, whatever.
Gorzej z Papyrusem, który wciąż wesoło obdzierał dachówki z domu. Zdawało się nawet, że z dziur po ich ubytku ułożył na dachu wielką literę "P". Doprawdy twórczego masz syna panie Gaster!
-Tato! Oczywiście, że już żaden remont! Wszak ja, WIELKI PAPYRUS jestem nie tylko świetnym strażnikiem.. ale i wspaniałą złotą rączką!
Cóż, na szczęście zostawił dachówki w spokoju. Najwyraźniej był wystarczająco usatysfakcjonowany pozostawioną na dachu literą P. Nie martw się Gaster, dorobisz jedną nóżkę, wyjdzie R i powiesz, że to specjalny prezent dla żony!
I nie, co by to była za przygoda, gdyby Papyrus nie podążył za ojcem? Cóż, na razie się nie pojawił, ale donośne "TAAAAAAAAAAAAAAAAATO" słychać było chyba nie tylko na drugim końcu Snowdin... ale zapewne też w Nowym Domu i na samej powierzchni. A zakład, że ludzie nad nimi mieszkający już nawet liczą ile razy usłyszeli Papyrusa spod ziemi?

- PAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAPPPPPPPPP ZOSTAŃ W DOMU. - wrzasnął w odpowiedzi na jego "TAAAAAAAAAAAAAAATO", które słychać było w promieniu 5km na powierzchni. Nie chciał nawet wiedzieć jak ci biedni ludzie to znoszą. Chociaż.. Niech coś mają za to, że zamknęli ich pod ziemią! Krzyki Papka to dobra kara.
Niósł tą podwójną kupę mięśni używając Blue, z nadzieją, że jak najszybciej znajdzie jakieś miejsce, gdzie będzie miał święty spokój. Chcąc czy nie chcąc, nie miał zamiaru za cokolwiek przeprosić. On był tutaj poszkodowany. Więc jak ma tej dwójce spuścić łomot, to z miłą chęcią. A jak Pap nie będzie patrzył to i nawet z chęcią nabije ich na kości i poczeka, aż zmienią się w potworzy pył. Z tą hołotą inaczej się nie da.
A może wrzucić ich do rzeki... Coby zamarzli... Też dobre.

Ostatecznie ukazała się boczna alejka Snowdin - pusta, pomiędzy domami, zakryta jakimiś zarośniętymi krzakami. Żadnych świadków, żadnych okien, żadnych przeszkód. Jedynie krzyki Papa gdzieś w tle. Cóż, nim się przejmować nie należy, raczej nie prędko znajdzie ojca.. zważywszy na to, że właśnie krzyczał coś o szukaniu "TAKIEGO FAJNEGO SZKIELETA Z BRÓDKĄ". Zaraz.. z której strony Gaster miał bródkę? Papowi chyba znów coś się rzuciło na głowę.. ale tym plus, nikt mu nie wskaże drogi do ojca. Przynajmniej do póki nie zmieni obiektu szukanego.
Tak więc pozostał sam Gaster i dwoje nieprzytomnych potworów. Plus zaułek. Warto tu ich pokiereszować? Czy może lepiej zawrócić i zanieść ich do domu? LOVE czy PD, oto jest pytanie?

Ta.. Święty spokój. Miał kawałek czasu, żeby się zastanowić co zrobić z tymi wyjątkowo przeszkadzającymi istotami. Może jak obudzą się w swoim domu dadzą mu spokój? Musi przecież jeszcze naprawić dach, bo oczywiście, najpierw ten idiotyczny dzieciak, a potem Pap myślał, że jakiś remont. No nic tylko iść po sznur, albo do machiny czasu z nadzieją, że wpierdzieli go do pustki na kolejne 20 lat. Jak nic by się ucieszył! Cały świat z resztą też.
Rozejrzał się uważnie po okolicy. Jeśli zobaczy gdzieś tego dzieciaka od razu łapie go w Blue i ściąga tutaj na ziemię, zabierając mu wszelki sprzęt do nagrywania, streamowania czy cokolwiek innego on tam będzie miał. Przytrzyma go z łatwością, dodatkowych łapek mu nie brakowało. Tak samo i na byka i aligatora. Tych przy okazji będą trzymać za jadaczki, żeby się na razie nie odzywali. Oj dzisiaj wkurzyli TEGO TUTAJ naukowca. A jego się NIE wkurza. A jak dzieciak się ostatecznie nie pojawi. Kością w duszę tej pierdzielonej dwójki! I kolejne zwiady, czy nie ma tutaj gdzieś tego dzieciaka do złapania. Mógł spokojnie użyć Blue na warunkach walki jak i na zwykłych warunkach pracy codziennej, więc ten pierdzielony smok się nie wywinie.

Dzieciaka na razie ani widu, ani słychu.. Cóż, chyba nie prędko się pojawi. Zwłaszcza, że dawało się odkryć co właśnie robi. Nie, nie, znikąd nie było słychać tego irytującego śmiechu smoczego podmiotu szatana, jednak na pół Snowdin roznosił się "melodyjny niczym śpiew słowików" głos... tak zgadliście państwo, Papyrusa.
-OOOOOUAAA. BĘDĘ GWIAZDĄ INTERNETU!? NA PEWNO!? TYLKO MAM OPOWIEDZIEĆ PIKANTNE SZCZEGÓŁY? JA, WIELKI PAPYRUS ZNAM TYLKO TAKIE SZCZEGÓŁY! OTÓŻ SPAGHETTI ZAWSZE JEST PIKANTNE!
No tak, smok najwyraźniej dorwał bogu ducha winnego Papiego i zaczął go gnębić. Czyli Gaster ma chwilę wolnego od najbardziej znienawidzonego dziecka w królestwie, którym o dziwo nie jest Chara. Taki plus. Minus - byk i aligator, których ze sobą przytachał zaczęli się.. jakby budzić. I co teraz? Dobra pora ich uciszyć.. na wieki?

Skoro dzieciak był zajęty.. Ta. Mógł zrobić co chce. Wpakował kości tym dwóm potworom w pyski, żeby ich najpierw uciszyć w razie gdyby chciały krzyczeć i narzekać, czy jakkolwiek zwrócić na siebie uwagę a dodatkowe łapy (bez dziur) zasłoniły im oczy. A potem? Zmienił swoją iluzję, na jakiegoś pierwszego lepszego puchatego króliczka jaki wpadł mu do głowy. Króliki są w końcu pospolite w Snowdin. Używając pomocniczych łapek skręcił karki tym, którzy tak bardzo mu przeszkadzali. Najszybciej, najprościej, z największą pewnością, że już się nie podniosą. Rozejrzał się po raz ostatni najuważniej jak to tylko możliwe by złapać przypadkowego gapia w Blue. Pozbył się kościstych dłoni, i szybko opuścił zaułek, otrzepując się z przypadkowego potworzego pyłu.
Obserwował uważnie dzieciaka i Papyrusa, coby sprawdzić czy jeszcze jakieś pytania będzie zadawać. Z tymi króliczymi uszami jak nic usłyszy nawet najcichsze szepty smoczego dziecka.. A Papa nie trudno będzie usłyszeć. W razie czego... Hym.. Pokica przywalić małemu puchatą łapką. W przenośni oczywiście. Już on go zaciągnie do jego rodziców, wtedy dopiero mu się oberwie. A jak nie, to już go ukatrupi. Czemu nie.

Obydwa potwory padły na ziemię martwe i momentalnie zamieniły się w pył, który z pomocą wiatru wiejącego w Snowdin rozdmuchał się po całym zaułku.. i przy okazji spadł trochę na samego Gastero-królika. Gapiów nie było, na szczęście. A może i niestety? Zawsze to dodatkowy EXP, czy nie tego pragnął właśnie ten szalony potwór?
Na ulicy też raczej nikt nie zwrócił uwagi - ot, kolejny królik, tym razem jakiś trochę tylko przybrudzony, norma. Z potworami o tyle lepiej się działo, że nie trzeba było sprzątać trupów. Cóż za wygodna, nieprawdaż?
Co się zaś tyczyło Papyrusa i smoka - tych słychać było aż zbytnio. A rozmowę mieli.. doprawdy ciekawą.
-Więc? Żadnych pikantnych szczegółów?
-ZAWSZE SĄ PIKANTNE, MÓWIŁEM!
-W-Więc.. w domu ci świntuszył?
-KTO? ŻADNYCH ŚWIŃ W MOIM DOMU. CHYBA, ŻE U SANSA, MHMM..
-Czyyyli.. twojego brata też molestował?
-POLEROWAŁ? ZAWSZE LUBIĘ WYPOLEROWANE KOŚCI!
-uuu.. będzie materiał.. Co jeszcze z tymi kośćmi, hee hee?
-OSTATNIO MI SIĘ TROCHĘ ZBIŁY.
-Aaaah, więc naukowiec też was bił, he hee... Za to mi Piesełek zapłaci podwójnie!
No patrzcie - nie dość, że wrzuca ludzi na UnderTube to jeszcze handluje informacjami na jakąś podejrzaną stronę!

Ta... Mimo wszystko czuł jakieś wyrzuty sumienia. Zabijanie... To.. To nie było teraz jego zajęciem. Nie powinien tego robić, ale to kuszące przyjemne uczucie było zbyt wielkim nałogiem by się tego pozbyć. Całe szczęście szybko się pozbierał.
Słysząc cały ten dialog, nie wytrzymał. Ruszył w kierunku tej dwójki.
- Ej, mały! - zawołał, wyjątkowo PUCHATYM głosem. Przynajmniej nie brzmiał jak on normalny. - Jesteś głuchy dzieciaku? Przekręcasz wszystko co mówi. Ciekawe czy twoi rodzice będą zadowoleni, kiedy dowiedzą się co wyrabiasz. - nosek ruszał mu się zabawnie ze zdenerwowania. Tak. Królika nie można brać na poważnie, ale tegoo... Jednak trzeba!
- Co ty sobie myślisz mały smarkaczu! Wypytywać kogoś o prywatne sprawy! I to jeszcze Wspaniałego Papyrusa! Huumppff! - zaczął tupać nogą zdenerwowany, a jak na królika przystało, tupał bardzo szybko.
- Masz jakieś wytłumaczenie na te sprośne pytania?

Smocze dziecko zobaczywszy królika... Roześmiało się donośnie. Doprawdy przekomiczna scena - jakiś puchaty Bugs psioczy na dziecięcego potwora o wyglądzie małego smoczka. A wszystkiemu przygląda się szkielet.
-NYAHAHA, TO NIEPOROZUMIENIE! -Pap, a ty tu czego? -JA, WIELKI PAPYRUS SAM WIDZĄC ŻE TEN ZACNY MŁODZIENIEC FILMUJE PRAGNĄŁEM SAMEMU ZNALEŹĆ SIĘ W TELEWIZJI!
Smok tylko przekręcił oczami.
-Ale ty wiesz, że to idzie do sieci?
Oczy Papiego na te słowa rozbłysły niczym gwiazdy na ludzkim niebie. UnderNet! Jego największe marzenie! Zaraz po byciu członkiem Gwardii Królewskiej oczywiście... i paru innych. Ale nie licząc ich to NAJWIĘKSZE!
-WOOOOAH. BĘDĘ GWIAZDĄ!
-Ta.. I to jaką.. -Smok najwyraźniej zaczynał się już nudzić, bo zaczął przeglądać się bawić telefonem. Co za rozpusta w tym kraju, dwa aparaty dla jednego bahora? -Oooo, już ponad 500 lajków dla tego śmiesznego naukowca.
Cóż, zdaje się, że w tej słodkiej formie obydwa potwory olały Gastera.

Rozgniewany króliczek nie mógł tak dłużej. Jak dobrze, że iluzja tyczyła się nie tylko jego wyglądu. Rzucił karotką w ten telefon, przebijając go na wylot, a dzieciaka złapał za rękę, tupiąc srogo puchatą łapką o śnieg.
- O nie mój drogi, nie będziesz mi tu takich idiotyzmów po internetach rzucał! Idziemy do twoich rodziców! - a z tego co Gaster wiedział, w Snowdin jest tylko jedna smocza para. Nie licząc tych od Monster Kida.
- Papyrusie! Mam dla ciebie bardzo ważne zadanie! Takie tylko i wyłącznie dla CIEBIE! I tylko TY mu podołasz! - już on dobrze wiedział jak przekonać syna do roboty. - Idź, i zrób Spaghetti dla całego Snowdin! Wszyscy chcą spróbować twojego popisowego dania! - o matko, tylko żeby nie starczyło mu makaronu, bo całe Snowdin się potruje.
W tym momencie zerwał się stąd, kicając w kierunku domu dzieciaka, ale w gruncie rzeczy szukał jakiegoś ustronnego miejsca, gdzie nikt nie wlezie i nikt nie przeszkodzi.

Smoczy dzieciak przeraźliwie zapiszczał ciągnięty przez puchatą i słodszą wersje Gastera. Jego piski prawie dorównywały.. połowie decybeli, które wydobywał z siebie Papyrus. W dodatku okazał się być w tej sprawie równie uciążliwy co w przypadku naruszania prywatności obcych.
-Ja nieeeeeee.... Zaaaaaaaplacisz za to! POLICJA. MOLESTUJĄ MNIE, GWAŁCĄ. AAAAAAAAA, PEDOFIL W SNOWDIN.
Jedno było pewne - dzieciak zwrócił uwagę całej ulicy - kilkanaście potworów zaraz zwróciło uwagę na podejrzanego pedofila-królika który ciąga IŚCIE NIEWINNE DZIECKO. A co na to wszystko Papyrus? Podrapał się po czaszce i kilka dobrych sekund wpatrywał w swojego ojca w przebraniu i ciągniętego smokopotwora.
-HA! NAWET OBCY WIEDZĄ JUŻ O IDEALNYCH ZDOLNOŚCIACH PAPYRUSA! -Cóż, Gaster miał iluzję, więc jak ktos o WIELKIM rozumie jak jego syn mógłby go poznać? -...CHOCIAŻ... -Zarazpo głowie zaczął się drapać po żuchwie -A JEŚLI TO PODSTĘP!? A-ALBO UNDYNE ROBI MI TEST! -W tym momencie nie wiadomo było co bardziej zirytowało: pisk smoczego dzieciaka czy pisk Papiego -...WOAH! WOAH! STÓJ PANIE PEDROFILU!
Tak, Gaster nie tylko został okrzyknięty per "pedofilem" ale również otrzymał zaszczytne miano "pedrofila".