[Quest Gastera] Gdy mieszkasz w śnieżnym miejscu..

Pedofil? Pedrofil? Jeżu, chyba lepiej przejść na emeryturę, wyjechać do Hotland i rzucić się z mostu w CORE. Ale nie! Nawet tego nie może zrobić bo jest kurna BEZROBOTNY. Więc nie przejdzie na emeryturę, bo jeszcze sobie jej nawet nie wypracował!
Trzymając wciąż tego dzieciaka stworzył i rzucił w Papyrusa jedną marchewką. I to nawet nie był atak. Bardziej jakby mu ją rzucił tak o, żeby ją podać, tylko wycelował w twarz.
- Lepiej się najedz marchwi, może wzrok ci się poprawi bo chyba nie widzisz i nie rozumiesz, co ten dzieciak robi. I NIE JESTEM ŻADNYM PEDROFILEM. - ten wnerwiony króliczy nosek mówił sam za siebie. Czy ktoś z tak uroczym noskiem może być zły?! No proszę ja was! To przecież najbardziej miłe i puchate stworzenie świata.
- Tej, ludzie. - zawołał, ten przesłodzony głos. - Tu nic się nie dzieje! Wracajcie do swoich codziennych spraw! Ten dzieciak po prostu jest zbyt rozwydrzony! - już i tak powstrzymał się od spoliczkowania tego bachora swoją puchatą łapką. Szkoda na to miękkich poduszeczek.
Kontynuował to co poprzednio, szukanie spokoju.
Jeśli Pap serio zacznie go atakować licho wie co, jedyne co robi to uniki. Nie będzie się bił i pokazywał, że ma zamiar tutaj kogoś zatłuc.. Szczerze ten diabeł siedzący na jego ramieniu tak trochę mówił, zakarotkuj ich, ale no.. Lepiej nie.

Może lepiej byłoby, gdyby zamienił się w smoczego potwora? Mógłby udawać rodzica rozpieszczonego smoka i miałby spokój od podejrzliwego wzroku mieszkańców Snowdin. No i Papyrusa. Chociaż nie, on był na tyle nierozgarnięty, że zapewne by nawet nie wpadł na pomysł JAKIM CUDEM SMOK MOŻE BYĆ SPOKREWNIONY ZE SMOKIEM!
-HMMM... -Uważne oko Papa spoglądało to na ojca w przebraniu, to na samego smoczego potwora. Nawet nie zrobił sobie nic z marchewki - ta po prostu sunęła po jego twarzy zostawiając na czaszce czerwony ślad -...SĄDZĘ, ŻĘ TO JEDNAK ROBOTA DLA MNIE! NIE BÓJ SIĘ DZIECIAKU! JA CIĘ OBRONIĘ!
I stanął, tak w miejscu przyjmując jedną ze swoich WALECZNYCH PÓZ PAPYRUSA! Może to dobry moment aby sobie pójść z tym smoczym wypierdkiem? W końcu nie wiadomo ile Pap będzie tak tkwił. Może już na zawsze?

Było za późno na smoczego potwora! Z resztą... Trudno to powiedzieć, ale póki co jedynie iluzja królika wychodziła mu z taką łatwością. Małe ograniczenia... Trzeba będzie znów potrenować z iluzjami, żeby być idealnym niczym iluzje jakie fundowała Chara! Oj tak. Tak będzie najlepiej. Ale na razie - jedynie jego zwykły wygląd i kłólik.
Tak. Papyrus jak zawsze się wygłupiał. No nic. Złapał dzieciaka w Blue, podniósł go i wziął w te puchate łapki. Pewnie jak go ugryzie to nie poczuje, takie to puchate futro! I cóż.. Podsumowując - w nogi mój drogi. Zanim się Pap ruszy. Trzeba się stąd jak najszybciej zmyć, chociaż miałby sobie zrobić schody z karotki i bied nimi na dach jakiegoś budynku.

Zgodnie z przewidywaniem Papyrus zostal w swojej "idealnej wojowniczej pozie" na tyle dlugo, ze zdolano mu uciec. Niestety, jesli ktos uwazal, ze to koniec przygod Gastera i raz dwa pozbedzie sie ulubionego NPC calego podziemia to byl w bledzie! Dzieciak zlapany w blue... Nie piszczal, jedynie zgromil krolika wzrokiem wyrazajacym proste okreslenie "no chyba sobie robisz jaja" i zaczal cos stukac w telefonie. Tak, ten jeszcze mial, wow! Albo to juz byl jego drugi?
-Moge wiedziec co zamierzasz z nim zrobic?
Droge puchatego Gastera zagrodzil kolejny potwor. Co tym razem? Ano smok. Ziejacy ogniem smok w stroju typowego Janusza Powierzchni, z jakims petem w ustach i zlotym naszyjnikiem niczym u gwiazdy gangsterskiego rapu. Smoki - patologia podziemia!

Odwaliło mu już całkiem? Pewnie tak. Bo to co wpadło temu szaleńcowi teraz do głowy to istne samobójstwo. Jak dobrze, że robił za słodkiego króliczka, bo jego reputacja poszłaby całkiem.
Uszy mu oklapły, oczy zaczęły błyszczeć jak pięć złoty, a nos i ogon chodziły jakby miał napad padaczki. Chwycił tego parszywego smoka i zaczął go tulić robiąc najsłodsze możliwe królicze miny.
- No.. No.. No... - jąkał się, jakby wciąż starając ocalić resztki godności. - N-n-nic nie po-poradzę, że m-mam fetysz na t-takie słodkie s-smoki! - krzyknął cieniutkim głosem, udając, że kuli się wystraszony na widok tego wielkiego smoka, ale tak trochę powstrzymując się od wskoczenia na niego i wytulenia. "O matko zaraz się zrzygam.." przeszło mu przez myśl.
- Zobacz! Zobacz jakie to słodkie! - zaczął magach mu tym parszywym podglądaczem przed gębą. - Te delikatne ł-łuski, małe skrzydełka, bystre oczka! JAK TEGO NIE KOCHAĆ I NIE CHCIEĆ ZABRAĆ DLA SIEBIE?! - wybił się w powietrze wskakując na tego wielkiego smoka po czym jedną wolną puchatą łapką zaczął macać "bicepsy" tego JANUSZA.
- Ocho chochochchcochchooooochchaoohcooo~ - "Zaraz serio puszczę pawia...", to nie opuszczało jego myśli. - Aaaaachh, jaakie cudne bicepsy. - jak dobrze, że przez ten puchaty głosik, trudno było w końcu ogarnąć czy to chłop czy baba. Pomińmy zaglądanie pod futro...

Przez to całe zamieszanie smoczy dzieciak wyślizgnął się ostatecznie kicałkowatemu Gasterowi z łap i prostu uciekł za ojca pokazując język kupce futra.
Sam ojciec zaś.. do tej majestatyczności brakowało mu tylko wąsa i słowiańskiego przykucu. Na pewno nie dał się złagodzić słodkim gadaniem króliczka... a wręcz przeciwnie, jakby tylko bardziej się zirytował.
-Słuchaj no futrzaku... Nikt nie będzie mnie ani mojego... -W momencie wymawiania imienia dzieciaka po Snowdin rozległ się głośny krzyk Papyrusa, który chyba dopiero co zakończył majestatyczną pozę wojownika. Cóż, jak nazywa się smocze dziecię na razie się nie dowiemy.. Za to Gaster mógł usłyszeć donośny i piękny niczym syreni śpiew podczas obdzierania ze skóry głos własnego syna -nazywał "słodkim", jasne? Chcesz oberwać?
Smok zacisnął wielką pięść i podsunął ją pod sam nos królikowatego. Nie wyglądało to zbyt dobrze.. zwłaszcza, że zamieszanie zwróciło uwagę gapiów, którzy akurat przechadzali się tą ulicą Snowdin, więc przemiana w Gastera nie wchodziła w grę - no chyba, że reputacja niestraszna.
-Tak tato! Dokop mu! -E, młody, nie pomagasz -Znęcał się nade mną!

- Jaaaa, znęęcać? - stwierdził, zeskakując ze smoka. Robił dziwne uśmiechy, na zmianę prostował i uklepywał uszy, udając, że przytula siebie samego. - Jedyne co mógłbym zrobić to wytulać was obojga, kyyaa~ - to on w ogóle potrafił wydawać takie odgłosy? Jak dobrze, że nikt go nie znał, bo serio źle by skończył. Oj bardzo źle. Jego reputacja już poszła się kopać, a co dopiero jak się dowiedzą, że zmienia się w słodkiego białego króliczka, który jeszcze ma fetysz na smoki i zachowuje się jak jakiś rasowy zboczeniec. Machał tym ogonem tak szybko, że gdyby mógł to by odleciał.
I OCZYWIŚCIE NIE DOWIE SIĘ JAK TEN SKURCZYSMOK MA NA IMIĘ I W OGÓLE BO SIĘ WSZYSCY WYDARLI! ZŁE PODZIEMIE, ZŁE.
- Uuuuu, więc nie mogę słodzić... Jaka szkoda, już przygotowałem tyle CUKRU. - mówiąc to wyciągnął słoik, który wywalił w bok, taka mała iluzja, nikt nie zauważy zniknięcia nagłego słoja cukru.
- Ale to nie ostatnie komplementy jakie mam~ - mówiąc, to zrobił sobie kilka schodków z pojedynczych marchwi, i kiedy znalazł się nad głową tej dwójki, sypnął im iluzjonistycznym brokatem.
- Pam, para pam! - zawołał melodycznie. - Proszę państwa, oto zwycięska rodzina w konkursie "Prawdziwy Smok Roku!" - mówiąc to zeskoczył przed niego i podstawił pod nos wyrzeźbiony z marchwi mikrofon.
- Jak się pan czuje, będąc najbardziej umięśnionym, męskim i najgroźniejszym smokiem, i w ogóle naj naj? - mówiąc to, zrobił iluzję kamery, która niby ich nagrywała. - I jak to jest, mieć tak wspaniałego syna, który został gwiazdą internetu jako najlepszy kamerzysta filmów porno Podziemia? Podobno sam podkłada głos, i nawet zamierza uczestniczyć~ - tak szczerze, to tylko wyczekiwał kiedy uniknąć jakiejś fangi w króliczy nosek. Albo puszek na brzuszku.

Dragey śmiał się donośnie z całej tej szopki. Widać było, że ten skur.... yyy... KOCHANY PRZEZ WSZYSTKICH dzieciak już w nie jednej takiej maskaradzie uczestniczył. Zresztą młody znał też swojego ojca - wiedział DOSKONALE jak to się skończy.
Duży januszowaty smok wypuścił nosem trochę powietrza. To nie zwiastowało nic dobrego. Gromił wzrokiem cyrkowego królika z miną jakby zaraz miał skrzyknąć trzech innych z ławeczki pod monopolowym i wpuścić puchatemu coś, co Słowianie potrafią najlepiej, zaczyna się na W i konczy na "RDOL".
-Te, tate, czy on się z Ciebie nie nabija? Zrobisz mu to co tamtemu?
Starszy ze smoków łypnął tylko na syna i machnął mu łapą, aby odskoczył na bok. Dzieciak posłusznie wzbił się w powietrze i wyciągnął swój sprzęt do nagrywania. Wyczuwał kolejny dobry materiał.
-No stary marchwiarzu, masz przejeba...
Na szczęście kolejny krzyk Papyrusa gdzieś w oddali zamaskował przekleństwo.
Starszy ze smoków zaś rozsunął szeroko skrzydła i... złapał królikowatego za łapę w której trzymał podsuwany mu przed nos marchiokrofon. Raz dwa i przerzucił biednego Gastera w iluzji przywalając nim o ziemię.
I co teraz? Walczyć w tej formie? Próbować zwiać? Oh moment, toto ma skrzydła, byłoby ciężko zwiać. A może pokazać się jakim Gaster? To też zły pomysł zważywszy, że nadal byli na ulicy w Snowdin. Wiecie, potwory i te sprawy - może i przywykli do bójek bo tylko zerknęli za 2-metrowym smokiem przygruchającym królikiem o ziemię.. Ale jakby Gaster się pojawił w walce... o to już grubsza sprawa! No i młody Dragey wciąż kameruje - może nie warto pokazywać w sieci, że potrafi się zakładać iluzje?

Gaster: 80% HP (-20 HP)
Smok: 100% HP 0% przekonania

- Tch... Wygląda na to, że ktoś tak gorzki jak ty, nie jest w stanie znieść słodyczy. - burknął wyraźnie oburzony tym, że trzasnął nim o ziemię jak jakimś workiem kości! Och. Wait. W tej wersji to w sumie był z niego puchaty worek kości. I na jego nieszczęście, ta puchatość nie złagodziła upadku, bolały go w cholerę plecy, ale nie był też na tyle słaby by się nad tym użalać. Miał dość tej zabawy. Z pod nóg smoka wystrzeliły marchwiowe ostrza, mające imitować kościane kolce, którymi raczył atakować. Trzeba ukryć w końcu wszystko, a to była prosta sztuczka. Domyślał się, że ten pewnie podskoczy lub pofrunie do góry unikając ich, dlatego zaraz złapał go w Blue i ściągnął na ziemię, wprost na marchew.
- Może trochę sałatki, smoczorchwiowej? - korzystając z tego, że jeszcze go trzymał, zrobił kilka marchwiowych filarów, i ciągnąć go po ziemi, wepchnął na wszystkie po kolei, niszcząc je jego własnym smoczym ciałem. To ten rodzaj potwora, który raczej nie będzie zbyt podekscytowany tym, że zderzył się z kilkoma kościorchwiami. Dlatego nie dając mu chwili na spokój posłał w jego kierunku karotkowe ostrza, dość drobne, więc mógł ich zrobić w cholerę dużo. Sam z resztą oglądał się czy KTOKOLWIEK nie atakuje. Pap, ten jego zakichany syn, on sam. W tej króliczej iluzji czuł się wyjątkowo lekko, więc kicałkowe uniki jak na królika przystało, nie będą dla niego trudne!

Widząc kościsty marchewkowy atak smok wystrzelił zaraz w powietrze. Oczywiście uczynił to przy akompaniamencie donośnego słowa na "K" używanego często w szerokim gronie Januszy Podziemia w celu wyrażenia swoich odczuć związanych z rzeczami nieprzyjemnymi. Ewentualnie tak nazywano tych, co trudnili się pracą starszą od samego Asgora, puszczając się gdzieś po kątach królestwa.
Złapany w blue powtórzył zacne słowo wyrażające więcej niż tysiąc słów i gruchnął cielskiem o marchew. Niestety Gaster zapomniał o jednej ważnej rzeczy - ciało smoków pokryte jest niezwykłą substancją mogącą służyć za twardą zbroję. Ot takie łuski, których zwykłe kościorchwie nie przebiją, mówiąc w skrócie. Na nieszczęście dla samego naukowca atak małych ostrzy też nie zadziałał - były one na tyle małe, że ojciec Drageya bez problemu mógł pozbyć się ich ogniem, jaki wyzionął.
-STAĆ. NIE WALCZYĆ! ZAKAZUJĘ WALK BEZ WIELKIEGO MNIE!
Zgadliście. Papyrus. Na szczęście nie wpadł w wir walki ale wyskoczył.. z komina jednego z domostw. Jak on właściwie się tam dostał? Cóż, najwyraźniej jego pojawienie się miało na celu tylko odciągnąć uwagę Gastera... i być może samego ojca Drageya.

Gaster: 80% HP
Smok: 90% HP (-10 HP)

Papyrus chyba nie do końca wiedział, że jego poczynania na nic się nie zdadzą. Gaster był w tym momencie zajęty tłuczeniem się z tym parszywym smokiem. I nic nie mogło tego tak na prawdę zmienić. Odwrócił uwagę tego parszywego gada czy nie. To mu akurat nie przeszkodzi. Wiedział, że musi zaatakować. Wiedział, że CAŁE CIAŁO smoka nie jest pokryte łuską. Są miejsce gorzej zabezpieczone, które może śmiało wykorzystać. I do tego skrzydła. Jak go ich pozbawi raczej dużo nie zrobi. Z ziemi wyrosły kłącza, które miały przysłonić kościste dłonie, które chwyciły za nogi smoka i jego ogon. Miały go przytrzymać, ale pewnie dałby radę się wywinąć, dlatego zaraz nad jego głową czekały już marchewki, w dużej ilości. Jak nic coś sobie zrobi. Może nawet nadzieje jakąś w oko? Kto wie, kto wie. Ale nie czekał, aż to zrobi. Zaraz cisnął w niego dwie porządne marchwie, które jak dobrze się przyłoży mogłoby się wbić w jego pancerzy. I inne dwa masywne pomarańczowe ostrza pojawiły się za smokiem i celowały w łopatki.
A co ten pierdzielony kaskader robił? SKAKAŁ SOBIE NAD JEGO GŁOWĄ PO TYCH WSZYSTKICH MARCHWIACH, KTÓRE UŻYŁ DO ATAKU. BO MOŻE. I przy okazji jeśli kontratakiem ojca tego smarkacza będzie atak, to sobie może coś jeszcze przy okazji zrobi. Czyli jakieś uniki chyba sobie załatwił?

Życie nie jest takie piękne - a już zwłaszcza życie Gastera. Mówiąc krótko: los okrutnie kopie go w tyły. Smok nadal nic sobie nie robił z jego ataków, odbijając wszystko albo utwardzoną łuskami warstwą wierzchnią, albo własnym ogniem. A ten szczeniakowy syn tylko w najlepsze sie bawił z boku. W dodatku do tego wszystkiego doszedł Papyrus drący się wniebogłosy na całe Snowdin! No matko najświętsza któraś w Ruina dzieci pielęgnuje - ta sytuacja walce nie sprzyjała pod żadnym pozorem! Zresztą i sam smok najwyraźniej to zauważył bo po ostatnim ataku Gastera po prostu przywalił ogonem w ziemię.
-Dosyć tego dobrego. Nie chce mi się tracić na was czasu.
A dokładniej - Papyrus był jaki był, ale język miał długi, w każdej chwili mógł wygadać swoje Undyne. A smok raczej ostatnie czego pragnął to konfliktów ze Strażą Królewską. Nielegalny handel ziółkami i marifloweinową pod ladą niesie ze sobą konsekwencje! Tak czy inaczej przybycie Papyrusa zdecydowanie odwiodło go od walki i zabrawszy wcześniej syna zmył się do swej pracy pod nosem przy okazji klnąc na królikowatego, że od tej pory będzie mieć zakaz wstępu do jego sklepu.
Nie był to jednak koniec kłopotów - Gaster na tyle nabroił, że swoje konsekwencje ponieść musiał! Na szczęście karma w Podziemiu jest prawdziwa i działa od razu, bowiem ze swoim nowym poziomem LOVE wróci do... domu ze zniszczonymi drzwiami i dachem. No i nie należy zapominać o tych filmikach na UnderNecie!