Wodospady

- Muzykę? Ciekawe, powinienem spróbować.
Spróbował wsłuchać się ponownie. Coś usłyszał, ale niewyraźnie.
- Oh, ludzie? Niezbyt wiele o nich wiem. - odparł spokojnie. - Widziałem ich, ale nie poznałem. Jeden człowiek się mnie bał.

Skinęła mu głową. Ona sama bardzo często w tych terenach słyszała rozbrzmiewająca zza wodospadów i strumyków melodię.
-To miejsce bardziej bardziej magiczne niż może się zdawać. A-Albo ja mam nazbyt wybujają wyobraźnię.
Dała mu chwilę aby się nasłuchał, po czym po prostu roześmiała się z własnych słów.
-Cz-człowiek..!? Widziałeś tutaj w Podziemiu człowieka!? Jaki był? N-Nie zrobił ci krzywdy!?

- Gdyby to miejsce nie było magiczne, zapewne również miałbym zbyt bujną wyobraźnię - zaśmiał się Xavier.
W sumie nawet byli do siebie bardzo podobni i dziewczyna się Xavierowi całkiem spodobała. Miał już sprawdzać czy to nie sen.
- Człowiek? Jeden się mnie bał i chciał we mnie strzelić z łuku, inny był spokojniejszy i można było z nim porozmawiać. Bywa różnie. - odpowiedział, mając nadzieję że dobrze to wytłumaczył.

Nie sen, rzeczywistosc! Ta owieczka naprawde siedziala tuz obok niego chichoczac wesolo.
-Magia, tak. Albo obydwoje bujamy w marzeniach. Ale czasem warto, zwlaszcza jak zyje sie w pospiechu, w stolicy...! Nie ma chwili aby przysiasc i odetchnac. A tutaj spokoj, piekno i hmm.. Nadal slysze ta muzyke!
Rozesmiala sie juz normalnie i zaraz poslala mu flirtujace spojrzenie. Kokietowala go? Byc moze, na pewno jej sie milo siedzialo razem.
-Podobno ludzie sa bardzo zli! Z-Znaczy ale nikt ci nic nie zrobil?! - Przylozyla lapki do pyszczka zaskoczona -Trzeba bylo zawolac straz czy cos...?