Przygoda Luke'a

Jesteś w Hotland. Było okropnie gorąco. W sumie to nic dziwnego, bo to miejsce słynie z gorąca. Leżałeś na ziemi a obok ciebie była twoja kosa. Jej ostrze było całe w krwi. Głowa cię okropnie bolała. Nie pamiętałeś nic co wydarzyło się wcześniej. Powoli wstałeś z ziemi i rozejrzałeś się. W oddali zobaczyłeś jakieś małe miasto. Mógłbyś do niego pójść. Poza tym udało ci też dostrzec jakąś jaskinie. Niedaleko ciebie. To co teraz?

Pierwsza reakcja była dość normalna, złapanie się za głowę. Co prawda ból był udręką, ale co poradzić. Nic nie pamiętał, nic nie wiedział. Czyżby znów atak? Nie przecież to niemożliwe, został niby wyleczony. Spoglądając na boki, Luke dostrzegł swoją kosę, co gorszego troszkę umazaną w krwi. No czyli stało się coś strasznego, o czym nie wie. Można podejrzewać kolejny atak, choć raczej to mało prawdopodobne. Od dłuższego czasu go nie miał, po za tym kontroluję już duszę i ataki teraz wyglądają inaczej. Tak więc, co się stało? Ból głowy, może ktoś go uderzył? To by tłumaczyło wszystko, najlepiej będzie gdzieś się udać i poczekać na powrót pamięci. O ile tego się doczeka, no z resztą.
Podnosząc swoje dupsko, chłopak pierwsze co zrobił to zabrał kosę. Dalej to była kwestia wyboru, miasteczko i jaskinia... No raczej wybierze jaskinię, tam będzie bezpieczniej niż w mieście. Zwłaszcza że nie wie co zrobił, to jest problem.

Wszedłeś do jaskini. Poczułeś że jest tam jeszcze gorącej niż na zewnątrz jaskini. Zauważyłeś też że obok ciebie mała rzeka lawy. Dopiero po paru krokach spostrzegłeś że na ziemi jest kilka śladów krwi. I to dokładnie takich samych jak na twojej kosie. Najwyraźniej osobo którą nią zaatakowałeś musiała tędy przechodzić. Idziesz dalej? Jeżeli to zrobisz to istnieje mała szansa że spotkasz swoją ostatnią ofiarę. To co teraz?

Wkraczając do jaskini, chłopak myślał że się ugotuję. No pięknie, chciał odwiedzić Hotland. Tylko że nie wiedział, że aż tak gorąco tu będzie. No ale co tam, trudno się mówi. Ważniejsze były teraz ślady krwi, które widocznie prowadziły w głąb jaskini. Skoro na jego kosie jest krew i tutaj, to nie może być przypadek. Najlepszym rozwiązaniem będzie sprawdzenie co się stało, dlatego też Luke ruszył do przodu. W głąb jaskini, która to skrywała tajemnicę dzisiejszego dnia.
Humor mu zbytnio nie dopisywał, był wręcz trochę wkurzony. Nie lubił jak nic nie pamiętał, to było najgorsze. Nie wiadomo jeszcze co zrobił! A jak przyjdzie się tłumaczyć, to będzie jeszcze grosze.

Idąc przed siebie po paru minutach zauważyłeś niską postać w płaszczu. Szła parę metrów przed tobą. Na jej prawym ramieniu była dość duża rana i jeszcze z niej kapał krew. - To nie tak miało być... A niech go! - mówiła klnąc pod nosem. Jeszcze cię nie zauważyła. Nie pamiętałeś jej w ogóle. Nie wiedziałeś czy podejść do niej czy nie. Szedłeś za nią jeszcze kilka minut. W tej jaskini było naprawdę gorąco. To co teraz?

Gdy tylko zdołałem odnaleźć kogoś, co prawda nieznajomego osobnika. Zawsze coś i plus pięć do informacji które można zdobyć. Postanowiłem zatrzymać osobnika, prostym słowem.
- Zaczekaj.
Tutaj akurat będzie zgadywanka, on zna Luke? Czy też nie. No ale czego można się spodziewać po obcym? Ataku, paniki oraz ucieczki. W sumie nie wiadomo, trzeba być ostrożnym. Jeżeli jednak okaże się to jakiś przybłęda, chłopak po prostu odwróci się i wyjdzie z jaskini. Jest tu gorąco, a co za tym idzie? Będzie się pocił jak świniak, a po takim czymś trzeba się umyć. Może pójście do miasta byłoby rozsądne, ale kto wie co go tam czeka po tym jak nic nie pamiętał.

Gdy przemówiłeś do postaci ta powoli się do ciebie odwróciła. - O nie... To znów ty... ODEJDŹ! - krzyknęła po chwili po czym zaczęła uciekać w głąb jaskini. Czyżbyś jej coś wcześniej zrobił? Kto wie. Co teraz? Chcesz pobiec za nią? Może dzięki temu dowiesz się co się wcześniej stało? Zawsze może też jakimś cudem ci uciec, przez co nabiegasz się po Hotland na darmo. Ryzykujesz?

No dobra, coś tej osobie zrobiliśmy. Teraz pytanie co, jest przestraszona i ucieka. No czyli najgorszy scenariusz, co prawda trzeba dowiedzieć się o co chodzi. No więc chłopak ruszył za tajemniczą postacią, tym samym krzycząc.
- Czekaj, nie chce ci zrobić krzywdy. Chce tylko się dowiedzieć, co się stało!
No można powiedzieć, że tyle zdołał wypowiedzieć. Dalej przecież chodziło o bieganie, a tutaj raczej ciężko będzie coś mówić. Jeszcze tylko bardziej się spoci.

Biegłeś za potworem przez jakieś dwie minuty po czym stwór zatrzymał się przy jakieś dziwniej budce. Naokoło było kilka potworów i jakiś szkielet w niebieskiej kurtce który drzemał przy budce. - Błagam! Pomóżcie mi ten człowiek chce mnie zabić! I wcześniej prawie mu się to udało! Ratunku! - krzyknął potwór którego goniłeś wskazując na ciebie. Dopiero teraz zauważyłeś że ma na sobie kaptur, przez nie możesz zobaczyć jego twarzy. Wszystkie inne potwory spojrzały na ciebie. Teraz mają podwójny powód, by cię zabić - po pierwsze; bo taki jest rozkaz króla, po drugie; bo ponoć chciałeś zabić jednego z nich. To co teraz? Chcesz jakoś się oczyścić z zarzutów czy wolisz uciekać?

Kiedy bieg już się zakończył, raczej musiał z powodu słów. Czyli jednak nie zabił, a raczej próbował. No fajnie, zawszę jakiś plus. *Ale ja chciałem być winny morderstwa masowego :C*
Widząc że w okół jest jeszcze pełno innych potworów, chłopak nie miał wyboru i musiał raczej się wycofać. Raczej mało kto przepada za osobnikami które starają się kogoś zabić, tutaj raczej też nie pomoże tłumaczenie się. Czyli inaczej, taktyczny odwrót. Innego wyjścia nie ma, dlatego też gazu do tyłu.

Chociaż po chwili zastanowienia, chłopak zaprzestał cofania do tyłu. Może jednak będzie prościej coś zrobić, znaczy przyznać się? Nie, raczej udowodnić swoją niewinność. Co raczej będzie ciężkie, z powodu zbyt dużych dowodów. Pierwsze świadek, drugie jego broń. Trzecie komu uwierzą? Bardziej potworowi, pozostaje obrona i starać się wyjaśnić całą sytuację.
- Powiedz mi co się wydarzyło! Nie pamiętam niczego, a ty mi starasz się wcisnąć że chciałem cię zabić!
Jedynie co można, to po prostu dalej zadawać pytania.

- Nie pamiętasz nic? - po tych słowach potwór zamilknął na chwilę jakby zastanawiał się co powiedzieć. - Ty chciałeś mnie zabić! I to nie wszystko! Zabiłeś jeszcze moich przyjaciół! Jesteś mordercą! Okrutnym mordercą! - krzyknął. Masz teraz dość dużo kłopoty. Chyba należy coś teraz zrobić, racja? Te potwory nie wyglądają na zbyt zadowolone faktem że niedaleko nich stoi człowiek i to w dodatku najprawdopodobniej masowy morderca. To co teraz?

Czyli jednak, ale to jest nie realne. Przecież już nie ma napadów, coś tu jest nie tak. Belial powiedział że wystarczy trochę snu i wszystko będzie w porządku, to znaczy że on musi kłamać. Tylko dlaczego, albo po co?
- Nie dam się wrobić, nie jestem mordercą!
Nawet jeżeli będzie to oznaczało obronę osobistą, nie będę miał wyboru. Chłopak stał spokojnie obserwując wszystkich w zasięgu wzroku, no będzie ciężko. Zwłaszcza że już kiedyś słyszał, że polują na ludzi żeby dostać duszę. Czy jakoś tak, no można czuć się zagrożonym gatunkiem tutaj.
Z tego wszystkiego trochę mu głupio, nie wie co się stało. Wie na pewno że nie da się oszukać, on woli zaufać Belialowi. W końcu mu pomógł, prawda?
Spoglądając na potwora który uciekał, czyżby ukrywał prawdę? Raczej na pewno, coś jest nie tak.
- Odpowiedz mi, co się stało?!

- Nawet nie żartuj! Spójrz na tą broń na twoich plecach jest cała w krwi! Krwi mojej i moich przyjaciół których zabiłeś! Zajmowaliśmy się swoim sprawami, ale nagle podszedłeś ty! Teraz jedyne co nam zostaje to zabić cię... Jeszcze tylko jedna dusza i będziemy wolni! - krzyknął potwór. Inne stwory zaczęły powoli cię okrążać i gdy już straciłeś nadzieję zobaczyłeś że szkielet w niebieskiej kurtce wyciąga rękę w twoim kierunku po czym... wykonał nią jakiś szybki ruch. Niemal od razu poczułeś że lecisz do tyłu. Po przeleceniu paru metrów z ogromną prędkością zatrzymałeś się. Na twoje szczęście zrobiłeś to w odpowiednim momencie, bo jakiś metr za tobą była dość duża skała. Gdybyś w nią uderzył najpewniej byś zginął. W każdym razie: wściekłe potwory były jakieś kilkadziesiąt metrów przed tobą. Trochę im zajmie dojście do ciebie. To co teraz?

Dusza, o co może innego chodzić. No nie ważne, teraz jak się oczyścić z zarzutów? Wpierw przydałoby się uciec w jakieś spokojniejsze miejsce, z resztą ten szkielet. Wydaje się być niebezpieczny, jakiego rodzaju magii używa? W sumie teraz to nie ma znaczenia, trzeba odstraszyć resztę potworów. Ściskając mocno kosę, chłopak skupił się. Dzięki czemu kosa zaczęła lśnić na czerwono. Po chwili wypuścił poziome cięcie, tuż pod nogi stworów. Może jak dowiedzą się, że też coś potrafi to odpuszczą.
- Nie chce wam zrobić krzywdy, dlatego odsuńcie się. Inaczej, będzie źle dla obu stron.
Skupmy się wpierw na ostrzu, dlaczego na nim jest krew i dlaczego nic nie pamięta. Coś tu nie gra, najlepiej będzie przycisnąć tego rannego stwora. W końcu on wie najwięcej, z resztą trzeba uważać na szkielet. Nie wiadomo co jeszcze potrafi.
- Własnych dusz nie macie?

Większość potworów uniknęła twojego ataku. Niektóre co prawda oberwały, ale nie uszkodziło ich to za bardzo. - Oto ostateczny dowód na to że ten człowiek jest mordercą! Chce nas zabić! Nie możemy mu na to pozwolić! - krzyczał zakapturzony. Gdy spytałeś potwory, o dusze usłyszałeś jakiś głos z tłumu. - Mamy własne dusze, ale tylko ludzkie dusze mogą otworzyć barierę jaka nas tu więzi! - po chwili do twoich uszu dobiegł kolejny głos. - Brakuje nam już tylko jednej duszy, więc pozwól nam cię zabić. - sytuacja nie wygląda na zbyt przyjazną dla ciebie. To co teraz?

[Sorrki za zwłokę, ale leżałem długo w szpitalu]

Luke raczej nie miał zamiaru dyskutować długo, ale jedno było pewne. Ten jeden potwór jest prowodyrem i zaczyna go trochę drażnić.
- Dowód? Ja po prostu się przed wami bronię, nie dam się zabić!
Kolejne głosy i podburzanie, nie wróży to nic dobrego. Co zrobić? Nie można przecież zabić ich wszystkich, ale można uszkodzić oraz przestraszyć. Może zrezygnują i pójdą sobie, chociaż Luke powoli tracił nad sobą panowanie. Nie lubił gdy coś jest niewyjaśnione i gdy ktoś wplątuje go w jakieś sprawy, skoro nie pamiętał że kogoś zabił.... Nie może być, on już nie jest jak wcześniej.
- Mam to gdzieś......... Nie zrobicie ze mnie kozła ofiarnego!
Chłopak uniósł kosę do góry, następnie zaczął się skupiać i ładować ją czerwoną aurą. Chciał żeby aura rosła i była coraz większa, może tego się wystraszą? Jak nie, to będzie trzeba się bronić.
- Ostrzegam.

Parę potworów oberwało twoim atakiem. Na szczęście, żaden z nich nie umarł. Reszta która uniknęła twojej techniki wycofała się. Teraz miałeś idealny czas na ucieczkę. Rozejrzałeś się na prawo od ciebie było jakieś wejście do jaskini. Z drugiej strony, na lewo od ciebie była winda. Nie wiesz czy działa, więc wsiadanie do niej może być nieco ryzykowne. No to co robisz?

Gdy tylko zdobył dla siebie trochę czasu, chłopak od razu się rozejrzał. Co prawda miał do wyboru jaskinię, ale tam dalej będą go gonić. Winda, no tutaj ryzykuje. No ale gdy będzie działać, później może ją rozwalić i przerwie dzięki temu pościg. Co dalej? Szkielet wygląda na silnego, ale czy będzie dalej go ścigać? Tego nie wie, ale na razie nie ma czasu. Dlatego też szybko postanowił udać się do windy, gdzie zaczął szybko szukać guzika lub dźwigni. Czegokolwiek co ją uruchomi i pozwoli mu uciec, gdy tylko mu się uda to będzie dobrze. Jak nie, to będzie gorzej. Znów będzie trzeba się bronić, no ale przejdźmy do pozytywów. Gdy tylko winda zadziała i dojedzie gdzie ma dojechać, chłopak wysiadając z niej od razu skorzysta ze swojej techniki i ją zniszczy. Przynajmniej spróbuje.
Jeżeli winda nie zadziała, szybko skieruje się do jaskini. No tym razem będzie używał swojej brutalnej siły, żeby w razie czego się przebić.

Wbiegłeś do windy. Pierwsze co zauważyłeś to sześć guzików na ścianie przed tobą. Nacisnąłeś jeden z nich. Drzwi się powoli zamknęły i poczułeś że winda zaczyna się ruszać. Nie minęło zbyt wiele czasu, a drzwi z powrotem się otworzyły, a ty mogłeś rozejrzeć się dookoła. Na Lewo od ciebie znajdował się jakiś wielki, biały budynek, na prawo zauważyłeś rzekę lawy i jakiś most nad nią, a przed tobą zauważyłeś jakąś rzekę. To co teraz?

Skoro plan z windą się powiódł, to bardzo dobrze. Chłopak co prawda nie znał się zbytnio na technologii, więc wcisnął byle który guzik. No i go wywiozło, nie wiadomo gdzie. Tak czy siak, nieopodal znajdował się jakiś duży budynek. Może i dobre miejsce żeby się ukryć, albo i nie. Nigdy nie wiadomo co się znajduje w środku, z resztą nie ma teraz to znaczenia. Przynajmniej uciekł od tamtych potworków, a przecież nie chciał nic im zrobić i nie miał pojęcia o żadnym zabójstwie w jego wykonaniu. To jest najgorsze, co teraz? Trzeba się oczyścić z zarzutów, których się niby dopuścił. A przecież on nic nie zrobił, chyba? Raczej nie, to nie możliwe. On już został wyleczony, Belial raczej nie żartował.... Widział przecież co robi, przynajmniej przez chwilę. No cóż, nie zwlekając. Chłopak udał się pod drzwi dużego budynku, może będzie otwarty.
Woli nie ryzykować spaceru nad mostem i rzeką pełnej lawy, tak szybko można zginąć.

Przyjrzałeś się drzwiom dziwnego budynku. Nie było na nich klamki, ani w ogóle niczego czym można by je otworzyć. Nad drzwiami zauważyłeś napis "Laboratorium". Teraz zostały ci tylko dwie opcje: spróbować przejść nad lawą lub pójść w kierunki rzeki. Zawsze możesz też spróbować zapukać, ale nie wiesz czy tam w ogóle ktoś jest i czy nawet w ogóle ci otworzy. No więc; co teraz zrobisz?

Luke nie miał zamiaru brać kąpieli w lawie, dlatego też zapukał do drzwi. Wiadomo że szansa na to iż ktoś otworzy, jest nikła i wprawie nierealna. No cóż, co zrobić. Jeżeli nikt nie otworzy, chłopak po prostu usiądzie pod drzwiami i się skuli. Będzie musiał przemyśleć wszystko od początku i postarać sobie wszystko przypomnieć, znów narobił sobie problemów.
- Dlaczego znów wypadło na mnie.
Spytał sam siebie, tym samym rozglądając się na prawo i lewo. Ogólnie nie miał pomysłu, ani nikogo kto by mógł pomóc. Jak tak dalej pójdzie, to zostanie zwykłym mordercą i prędzej czy później umrze. Dlatego też pozostaje przeczekać chwilę i ochłonąć, słaby żart. Wszędzie pełno lawy i weź ochłoń, zwłaszcza w tej sytuacji. No nic, pozostaje czekać. Może ktoś otworzy, albo przyjdzie. Oby nie tamci z dołu, ani tym bardziej szkielet. Był dość silny i raczej niebezpieczny, rany..
- Szkielet w bluzie, dziwne.

Spróbowałeś zapukać, ale i tak nikt ci nie otworzył. Raczej nie wejdziesz do tego budynku. Teraz pozostaje ci tylko jedno: wybrać przejście nad lawą lub pójść nad rzekę. Zawsze możesz też poczekać. Kto wie? Może ktoś kto tam jest w końcu ci otworzy? Choć z drugiej strony nikogo może tam nie być. W każdym razie: Co teraz?

Luke przez dłuższy czas siedział, nic się nie działo. Dobrze, miał czas żeby zastanowić się nad wszystkim. W końcu postanowił pójść nad dziwną rzekę, raczej wody tam nie znajdzie. No ale może coś innego po za lawą? Raczej niemożliwe, no ale co szkodzi spróbować. Wracając więc do wstawania. Chłopak ułożył kosę na plecach, przecież nie będzie jej cały czas targać. Trzeba powoli iść do przodu, jeszcze niepotrzebnie się zmęczy i później będzie miał trudności jak dojdzie do walki. No ale bądźmy pozytywnej myśli, może akurat nic się nie stanie i będzie spokojnie. No więc kierunek rzeka.

Po chwili dotarłeś do rzeki. O dziwo, była tu prawdziwa woda. Cóż, przynajmniej na taką wyglądała. Po chwili zauważyłeś łódź która była przycumowaną do brzegu. Na łódce stała jakaś postać. Była wysoka, nosiła ciemny płaszcz z kapturem. Nie mogłeś zobaczyć jej twarzy. Nie wyglądało na to że posiada jakąś broń. Prawdopodobnie jeszcze cię nie zauważyła. To dobry moment żeby się wycofać. Lub spróbować z nią porozmawiać. Kto wie? Może nawet nie ma wobec ciebie złych zamiarów? To co teraz?