Przygoda Luke'a

Luke nie miał jednak pomysłu, nie był typem myśliciela. Ogólnie mało myślał i dość prosto, nie zaczynał skomplikowanych myśli. Jeszcze by mu się namieszało, to byłby problem. No ale jednak coś go dodatkowo zaskoczyło, woda. No to było dość dziwne, ale nie ważne. W Podziemiu wszystko jest dziwne, nawet tajemniczy osobnik na łódce. Skupmy się, na pewno stoi tu już dłuższy czas. Na pewno nic nie wie, może warto go spytać o drogę.
Podchodząc powoli do osobnika, Luke złapał głęboki wdech i spytał.
- Przepraszam, wiesz może gdzie się znajduję i czy może znasz drogę do snowdin?
Tak, najlepiej będzie udać się w chłodniejsze miejsce. Przemyśleć wszystko na spokojnie i może przy okazji coś zjeść, w Snowdin raczej nikt nie będzie go szukać. Dodatkowo ma maskę, więc może ją zdjąć i będzie po problemie. No w razie pościgu, łatwo go zgubi.

Zakapturzona postać odwróciła się w twoją stronę. Pomimo tego że to zrobiła nadal nie mogłeś zobaczyć jej twarzy. - Jesteś w Hotland. Jeżeli chcesz dojść do Snowdin musisz przejść przez wodospady co trochę zajmie, ale jeżeli chcesz możesz popłynąć ze mną moją łodzią. - wyglądało na to że ta postać prawdopodobnie nie ma wobec ciebie złych zamiarów. Możesz wsiąść na tą łódkę, lub po prostu zapytać ją o drogę do tych "wodospadów" o których wspominała. Więc co robisz?

No dobra, Luke teraz miał powód do zastanawiania się. W sumie nie wiedział czy może zaufać osobnikowi, ale czy dużo miał do stracenia? Raczej niewiele, skoro proponuje mu pomoc. A chłopak jest naiwny, no to na pewno skorzysta. Wchodząc powoli na łódkę, starał się nie stracić równowagi. Sam nie wiedział czy potrafi pływać, dlatego wolał nie ryzykować.
- Umm ile kosztuje taka wycieczka?
Spytał zaciekawiony, raczej wątpił żeby było za darmo. W końcu do Snowdin chyba kawałek drogi, z resztą to nie ma znaczenia jak daleko. Byleby jak najdalej stąd, później co? Może do baru.... W sumie ostatnio tam był i trochę nabroił, no ale raczej nie wydawało się żeby ktoś tam miał do niego żal. Zwłaszcza że nikogo nie zabił, bardziej siebie poranił. No ale to było dawno, może już nikt nie pamięta. Z resztą jeżeli popłynie łódką, to na pewno zgubi tutejszy pościg i nie będą wiedzieć gdzie jest. Tak będzie najlepiej, później po prostu uda się do baru i tam napije się czegoś ciepłego. Powoli wszystko przemyśli i najwyżej skuli się w kącie i będzie płakał, bo w końcu wyjdzie że nic nie wie.

- To Jest całkowicie darmowe. Wsiadaj... - powiedziała postać po czym łódź powoli ruszyła przed siebie a zakapturzona osoba zaczęła nucić jakąś melodię której w ogóle nie znałeś. Trwało to może z kilka minut, ale w końcu łódź się zatrzymała przy Snowdin. Gdy tylko wysiadłeś łódka znów ruszyła. Mogłeś się rozejrzeć. Niedaleko przed tobą zauważyłeś światła miasta. Prawdopodobnie było już dość późno, bo nie zauważyłeś ani jednego potwora w okolicy... Więc co teraz?

Nucący osobnik był dziwny, ale jakoś nie przerażał chłopaka. Bardziej przejmował się co później, no lecz podróż szybko minęła. Luke zszedł z łódki, następnie odwrócił się do osobnika. Lekko się ukłonił i dodał.
- Dziękuję bardzo za podrzucenie.
Skoro podrzucił go za darmo, to wypada chociaż podziękować. No ale wracając do Snowdin, gdzie teraz pozostało znaleźć bezpieczne miejsce. Grillby, tak chyba nazywał się ten bar. No nie ważne, pozostaje się udać do niego. Gdy tylko dotrze na miejsce, pozostanie przygotować się do zmiany wyglądu.
Chłopak ruszył powolnym krokiem, tym samym ostrożnie się rozglądając obserwował otoczenie. Gdy tylko wkroczył do miasteczka, od razu udał się do baru. Przed drzwiami do Grillby zatrzymał się i zdjął maskę, którą schował wewnątrz bluzy. Problem stanowi kosa, co prawda jej nie schowa w kieszeń. Pozostaje ją trzymać przy sobie, do czasu aż się przyda. Miał się jej pozbyć wcześniej co prawda, ale jakoś nie mógł. W końcu kiedyś się przyda, no i miał rację. Gdyby nie ona, dziś pewnie byłby martwy.
No nie ważne, ważniejsze teraz jest wejść do baru i tam spokojnie wszystko przemyśleć.

Wszedłeś do baru. W środku tak samo jak na zewnątrz było pusto. No, prawie pusto, bo jedyną osobą w pomieszczeniu był Grillby który stał przy barze i trzymał jakąś pustą szklankę. Niemal nic nie zmieniło się od twojej ostatniej wizyty tutaj. Tylko że tym razem żaden stół nie był przewrócony i nie ma tu prawie nikogo. To co teraz zrobisz?

No na całe szczęście był tylko barman, był dość dziwny. Cały płoną i dodatkowo nosił ubranie, jak to działało. No tego się nie dowie, ale teraz ważniejsze sprawy. Luke podszedł spokojnie do lady, następnie wygodnie usiadł. Spojrzał na barmana, po czym nabrał trochę powietrza.
- Dzień dobry, po-poproszę hamburgera.
Najważniejsze to zachowywać się jak zwykły klient, który codziennie tu przychodzi. Nie ma sensu sprawiać wrażenia innego, jakiegoś nietutejszego. Dlatego zamówienie czegoś do jedzenia było dobrym wyborem, przynajmniej coś zje i odpocznie. Może nawet wynajmie pokój obok, sen też dobrze mu zrobi. Z resztą, teraz poczekajmy na rozwój sytuacji.

Grillby bez słowa wyszedł przez drzwi które były za barem, a po paru chwilach wrócił do pomieszczenie z hamburgerem na jakimś talerzu po czym podał ci go, wziął od ciebie zapłatę i znów zaczął stać za barem patrząc na drzwi wejściowe. Nie zapowiadało się na to by zaczął z tobą rozmawiać. Spróbowałeś hamburgera smakował w miarę normalnie. Teraz masz czas, by dokładniej przemyśleć co zrobisz dalej, gdyż nie zapowiada się by ktokolwiek nagle tu wszedł. To co teraz?

Chłopak powoli jadł hamburgera, tym samym przestał interesować się uciekaniem. Ogólnie nie wiedział co się stało, ani dlaczego. Spojrzał tylko na barmana i zastanowił się, w sumie ogólnie małomówny. Może wcale nie mówi, albo co? Nie wiadomo, ale spytać o coś nie zaszkodzi.
- Przepraszam, czemu dziś takie pustki?
Co innego można spytać, no nieważne. Pozostaje powoli dokończyć hamburgera i ruszać dalej, ale może krótka pogawędka z barmanem dobrze mu zrobi.

Grillby odwrócił się do ciebie i... milczał jak zwykle. Zamiast cokolwiek powiedzieć pokazał ci zegarek na swojej ręce. Wskazywał godzinę 22. Cóż, to chyba wiele wyjaśniało. Po paru chwilach dokończyłeś hamburgera a barman nadal się nie odzywał. Chyba nie ma co liczyć na rozmowę z nim. Teraz jest chyba odpowiedni moment żeby pójść do hotelu albo rozejrzeć się jeszcze po mieście. Opcji do wyboru masz w miarę dużo. Więc co teraz?

No było dość późno, co prawda chłopak nie znał się na technologii jakiejkolwiek. Co z tego że pokazał mu zegarek i tam było 22, no nie ważne. Chłopak wstał i ruszył do wyjścia, pomachał na do widzenia barmanowi i wyszedł. No był w mieście, raczej kręcenie się tu będzie zbędne. No ale zawszę chciał pozwiedzać i zobaczyć co tu mają, może nawet czegoś ciekawego się dowie.
No więc wychodząc spokojnie z baru, skierował się w prawo. Tak bardziej w stronę Waterfall, oczywiście tam nie zmierzał. Tylko wybrał stronę startową, tam zacznie swoje zwiedzanie. Jak już zwiedzi wszystko do końca, wtedy uda się do hotelu.

Pierwsze co rzuciło ci się w oczy to duży, drewniany budynek na którym wysiało mnóstwo jakiś lampek, a na dachu było dużo śniegu. W oknach nie paliło się żadne światło. Obok był nieco mniejszy, ale też drewniany budynek, tylko bez żadnych okien. Idąc dalej zobaczyłeś bar w którym wcześniej siedziałaś, potem zauważyłeś budowlę nad drzwiami której był napis "Biblioeka". Nie wiedziałeś o co można w tym chodzić. Dalej były już dwa budynki nad drzwiami jednego było napisane "Sklep" a nad drugim "Hotel". Gdy spróbowałeś wejść do tego drugiego drzwi się nie otwierały. Zobaczyłeś nagle kartkę przyczepioną do drzwi. Było tam napisane "6:30-21:59". Nie wiesz co to może znaczyć. To co teraz?

No to zwiedzanie było nawet ciekawe, co prawda szybko się skończyło. No gdy Luke wybierał się do hotelu, on był zamknięty. No to akurat był zły znak, jeszcze dodatkowo jakaś kartka. 6:30-21:59.
Chyba trochę ogarnął, barman mu pokazywał było 22:00. Czyli się spóźnił, no to pech. Co teraz, trzeba znaleźć jakiś nocleg. Może wróci do baru i tam się prześpi, choć pewnie i on zamyka o którejś godzinie. No to teraz mam mały problem, ale nie ma co się martwić. Po prostu usiądziemy pod drzwiami hotelu i trochę się prześpimy, albo i nie. Zamarznie, co wtedy? No to trzeba pospacerować dłużej, może przeczeka i coś otworzą. No cóż, takie życie.
Chłopak ruszył więc w drugą stronę i skierował się do początku miasteczka, tam gdzie były sklepy i domki. Co prawda ani żywej duszy, po za nim. No to teraz mamy mały survival, trzeba przeczekać do rana. No bo gdzie się uda, jak pójdzie do Waterfall może spotkać tamtych. Nie wiadomo, czy go nie szukają. Lepiej nie ryzykować, dlatego pochodzi od początku do końca.

Czas mijał o tobie było coraz zimniej. Poczułeś że musisz znaleźć sobie jakieś schronienie przed zimnem. Inaczej będzie z tobą raczej kiepsko. Spróbowałeś wejść do baru. Drzwi były zamknięte. Możesz więc albo pójść w kierunku Wodospadów (Możliwie że tamci przestali już za tobą gonić) lub spróbować poszukać kryjówki w lesie niedaleko. Kto wie? Może nawet będzie tam bezpiecznie? To co teraz zrobisz?

Omg....................
Luke już powoli usypiając, postanowił jednak udać się do waterfall. Bo tam przynajmniej jest ciepło, nie ma mrozu i można spokojnie położyć się w tych świecących kwiatkach. Będzie to idealne miejsce na sen, tylko tam dotrwać. Dlatego odwracając się w stronę waterfall, chłopak spokojnym krokiem ruszył do przodu. Zostawiając za sobą wszystko. [No wiesz te płonące wioski, pościgi i wybuchy]
Chwilę mu zajęło przejście miasteczka, następnie czekała już tylko droga do waterfollks.
Tam miał plan znaleźć przyjemne miejsce, najlepiej gdzieś za jakimiś krzakami. Tak żeby nikt go nie zauważył, wtedy się położy i pójdzie spać. Przynajmniej z pierwszego punktu widzenia ten plan wydawał się dobry, jak to się potoczy? Tego nikt nie wie, z resztą odpoczynek teraz jest najbardziej potrzebny. Przynajmniej już zjadł, to jest jeden plus.

W Wodospadach też nie było żywej duszy. Położyłeś się spać blisko jakiś dziwnych, niebieskich kwiatków. Zasnąłeś. Nie miałeś praktycznie żadnych dziwnych snów ani nic w tym rodzaju. Obudziłeś się. Czułeś się... normalnie. Żadna z twoich kończyn nie była odcięta, głowa była na miejscu, wszystkie twoje przedmioty były przy tobie i chyba nikt nie napadł cię gdy spałeś. Usłyszałeś coś. To było jakby chrapanie. Dźwięk dochodził z tych niebieskich kwiatków. Teraz chyba czas... zrobić coś. Możesz wrócić do Snowdin lub zostać tutaj. Co robisz?

Dobry sen, choć nie wiadomo jak długi. No cóż, ważne że był wypoczęty. Teraz trzeba było się pozbierać i ruszyć dalej, czyli do Snowdin. Może będzie już coś otwarte, wpadnie coś zjeść i uda się do hotelu. Tam wszystko przemyśli, albo już sobie daruje myślenie. Bo nie ma nic na swoją obronę, dlatego też po prostu pójdzie do Snowudinu.

Gdy szedłeś w kierunku Snowdin przypadkiem wpadłeś do jakieś dziury. Miała co najmniej kilka metrów głębokości. Nie dość że nie mogłeś wyjść to jeszcze poczułeś że złamałeś nogę. Cóż aktualnie nie jesteś w najlepszym położeniu. Samemu, wyjście stąd graniczy z cudem, a jeżeli znajdzie cię tu jakiś potwór sytuacja nie będzie zbyt ciekawa. A może znajdzie się jakiś potwór który NIE będzie chciał twojej zguby? Szansa jest mała, ale zawsze jest. Z drugiej strony możesz spróbować wyjść z tego dołu samumu. Może jakoś ci się uda. To co robisz?

No pech znów go nawiedził, tym razem dziura. Rany, co jeszcze go czeka podczas tego zwiedzania. Ból nogi był trochę zbyt wielki, zwłaszcza że jeżeli chodzi o złamanie to będzie dość źle. Luke można powiedzieć pojęczał trochę z bólu, bo jednak nie ma co. To boli! Wyjście samemu raczej nie było częścią planu, no nie miał jak wyjść i nie miał zamiaru. Bo jak ze złamaną nogą da radę, nie da. Krzyczenie o pomoc, raczej nie. Może bardziej wołanie, bo nie ma co wpadać w panikę.
- Pomocy, wpadłem do dziury.
Help, help! Czekanie na jakiś mały cud będzie raczej długie, bo raczej nie każdy spaceruje od tak sobie po waterfall. No może tym razem się poszczęści. No ale kufa złamanie nogi, oh jest tak wspaniałe. No przecież nic innego nie mogło się przydarzyć, trzeba przecież mieć szczęście poziom zaawansowany. No cóż, nie ma co leżeć na ziemi, dlatego też chłopak zanim wstał, sięgnął po kosę. Trzeba się przecież o coś podpierać, bo inaczej daleko nie zajdzie. Złamaną nogę, dajmy na to lewą. Uniósł lekko do góry, następnie podpierając się o kosę ruszył do przodu. A raczej do pierwszej ścianki dziury, żeby się o nią oprzeć. Gdy już dotarł, ponowił swoje okrzyk godowy o pomoc. Help!
Czekanie może być strasznie długie, może lepiej będzie użyć zdolności i jakoś wyrobić sobie gruzowisko. Dzięki któremu będzie mógł wyjść na górę, to nie głupi pomysł. No lecz zbyt bolała go noga, więc teraz się nie skupi. A on potrzebuję skupienia do użycia jej, więc odpada. Może jak trochę ból się uspokoi, to się weźmie do roboty. Teraz ważniejsze jest zachować spokój i oczekiwać, teraz jest chwila czasu na przemyślenia.
Zaczynamy od początku.
- Budzę się w nieznanym miejscu, nic nie pamiętam. Spotykam osobę która uważa, że zabiłem jej towarzyszy. Krew na kosie, no to ładnie. To oznacza tylko jedno............... Jestem niewinny!
Tak, bo skoro czegoś nie pamięta to tego nie zrobił. Niezła wymówka, wcześniej to by było normalne. No lecz teraz za pomocą Beliala, tak zwanego boga Podziemi. Który naprawił jego duszę, z czego dobrze pamięta. Powiedział tylko jedno, godzinna dziennie snu powinna wystarczyć. Luke sypia normalnie, dlatego nie powinno być zakłóceń w jego duszy. Jeżeli chodzi więc o całe zamieszanie, to jest niemożliwe żeby zabił kogoś. Prędzej w obronie własnej, przecież nie jest mordercą.
Złamanie nogi teraz pogorszy jego sytuację, nie będzie mógł biegać. Co jeżeli go znajdą i będą chcieli zabrać duszę?!
- Uspokój się.
Powiedział do siebie, następnie usiadł na ziemi. Tym samym powoli układając złamaną nogę na ziemi, trzeba na nią uważać. Po chwili ponowił swoje ryki pomocnicze, help!
A niedawno co siedział sobie spokojnie z Ahio i Alexem oraz .... Tym trzecim w barze.... Aż tak ma słabą pamięć, no cóż. Wydawali się mili, nawet Ahio choć był dziwny. Wybierał dużo dziwnych słów, ubierał się jak dziewczyna. Zmieniał się w konia, jednorożca czy jakoś tak. No ma nadzieję że jeszcze spotka tą całą trójkę, będzie to jakaś miła odmiana od podróżowania w samotności.
Ten dół w sumie przypomina mu, jak bardzo samotny jest. [Super mega mini depresja] Nie za bardzo tym się przejmuje, jest po części przyzwyczajony do samotności. Choć spotkał już wiele osób, z którymi choć trochę pogadał. Ogólnie nie było tak źle, no ale wracając do wzywania pomocy......\
- Jest tam ktoś?
Krzyknął, lecz po chwili zamilknął. Wspomnieniami powrócił teraz do spotkania z Belialem, bo to chyba było najprzyjemniejsze spotkanie w jego życiu. Ogólnie Belial wydawał się bardzo miły, na pewno taki jest. Chyba że udawał, ale to nie ma znaczenia. Dla chłopaka był miły i jest za to wdzięczny, bo to było naprawdę super spotkanie. Chciałby więcej czasu spędzić z bogiem, może czegoś by się nauczył. Jakiś nowych słów i ich znaczeń, no co prawda na razie dowiedział się o jakiejś dziurze. Której to musi pilnować, pewnie też się czuję trochę samotny. No albo i nie, kto wie. Wracając do bojowego okrzyku pomocy.
- Utknąłem na dole, pomocy!
A pamięta jakby to było wczoraj, przemierzał las w Snowdin i trafił na pewną osóbkę. Neula, tak teraz pamięta. O ile dobrze, to była szkieletem. Też miła osoba, ofiarowała mu szalik.... Właśnie, szalik. Zapomniał jej oddać, ale też go przecież zgubił. Aww co za głupek, jak można zgubić szalik który się dostało!? No nie ważne, Neula była miła osobą. Choć spotkanie było krótkie, to było miłe. Bo po tym spotkaniu nastały ciemne chmury, terror i spotkał Ahio. Gobelyna który też był miły i dobrze się z nim spędziło czas, no to chyba wszystko.
- Ciekawe kiedy ktoś będzie tędy przechodził.
Powiedział smutny, następnie spojrzał w górę. Tutaj zawszę gwiazdki świeciły, a raczej kryształki. No ale wyglądało to wspaniale.



[Feel my rage :V]

Za każdym razem gdy wołałeś o pomoc... odpowiadała ci tylko cisza. Prawdopodobnie mało kto wędruję po tej części podziemia. Ba, być może nawet nikt tu nigdy nie przychodzi? Mijał czas, a nikt nie przychodził to mogło oznaczać tylko dwie rzeczy: albo naprawę w okolicy nie ma żywej duszy albo może ktoś tam jest i tylko słucha twoich krzyków o pomoc. W każdym razie: wciąż byłeś w tej dziurze i kto wie jak długo tam jeszcze posiedzisz? Nie masz przy sobie żadnych zapasów, więc zbyt długo tu też nie posiedzisz. Pomyślałeś nagle że plan z użyciem zdolności by utorować sobie drogę na górę może być nieco ryzykowny, bo zawsze przypadkiem coś może na ciebie spaść przez co utkniesz tu jeszcze bardziej lub nawet zginiesz... Ale chyba nie masz innego wyjścia racja? To co teraz?

Chłopak siedział sobie spokojnie i spoglądał w sufit, zastanawiał się nad poprzednim pomysłem. Może jak dobrze uderzy, to ziemia się zwali tuż pod jego nogi i będzie mógł się wspiąć bo ziemi. Będzie wolny, to byłby dobry pomysł. Dlatego też warto spróbować, bo wspinacza raczej odpada. Ze złamaną nogą będzie ciężko, dlatego pozostaje plan A. Podnosząc się powoli, Luke oparł się o ścianę. Następnie wchodzi skupienie, tutaj akurat potrwa to dłużej. Ból jednak przeszkadza. Trzymając mocno kosę w obu łapkach, zaczął się skupiać. Oczywiście zajęło to o wiele dłużej niż zwykle, no ale gdy się udało. Wycelował w ścianę naprzeciw niego. Po czym wypuścił czerwoną falę pionowo, chciał żeby cała ściana się zwaliła. Tym samym utorowała drogę, a raczej stworzyła drogę ucieczki. Jeżeli się uda, to zacznie się wspinać. Jeżeli nie, to emo i będzie czekał na pomoc.

O dziwo, twój plan zadziałał. Wszystko poszło po w miarę twojej myśli i nawet nic cię nie zgniotło. Musiałeś mieć naprawdę dużo szczęścia. Idąc przed siebie zauważyłeś jakieś pudełko. Było owinięte kolorowym papierem i zawiązane wstążką. Na nim była jakaś mała kartka z napisem, ale ty niestety nie mogłeś tego odczytać. Może powinieneś sprawdzić co jest w środku? Nie usłyszałeś z wnętrza paczki tykania ani niczego podobnego, więc możesz wywnioskować że najprawdopodobniej to co jest w środku cię nie zabije. Poza tym pudełko nie wygląda na czyjąś własność, więc chyba możesz sobie je wziąć, racja? To co teraz?

Gdy w końcu wylazł z dołu, mógł spokojnie... No dobra mógł kontynuować podróż, złamana noga raczej w tym nie pomagała. Dlatego zapierając się kosą, jakoś brnął przed siebie. Waterfall było dość wyjątkowym miejscem, które nawet lubił. Było tutaj spokojnie i cicho oraz piękne widoki, oczywiście można było też czasami coś podsłuchać przez te niebieskie kwiatki. Zawszę gadały o czymś, no ale wracając do spacerku. Który powoli zaczynał być uciążliwy z powodu bólu, następnym razem trzeba będzie trzeba uważać jak się chodzi. Nigdy nie wiadomo gdzie się wpadnie, no ale to nieważne. Po pewnym czasie chłopak natknął się na paczkę, samotną paczkę. Była owinięta kolorowym papierkiem i dodatkowo wstążka, karteczka gratis! Oczywiście sięgając po karteczkę, zobaczył napisy których nie ogarniał. Dlatego wyrzucił na bok i spojrzał na paczkę, po czym rozejrzał się na bok czy nikogo nie ma. To raczej nie jest pułapka, więc może zajrzeć do środka.. No... Odstawiając kosą na bok i siadając na ziemi, oczywiście wpierw trzeba ułożyć nogę. Żeby nie było zbyt dużego bólu, no i do dzieła. Luke złapał paczkę i powoli zaczął rozpakowywać, był ostrożny jak saper.
Rozrywając papier na strzępy, powoli otworzył pudełko. W którym.....

W środku było jakieś ubranie. Czarne. Pomyślałeś że wygląda nawet ładnie. Oprócz niego w pudełku znajdował się płaszcz który był czarny tak samo jak ubranie i jakieś buty w takich samych kolorach jak reszta zawartości. Wszystko było w twoim rozmiarze. No, może tylko troszeczkę za duże. Wszystko było w dobrym stanie; żadnych dziur, plam ani niczego. Pomyślałeś nagle że te ciuchy wyglądają nawet mrocznie. To co teraz? Założysz je?

Niespodzianka, darmowe ubranie. Wygląda to co prawda podejrzanie, ale raczej nikomu nie będzie przeszkadzać jak się w nie ubierze. Z resztą ma zamiar wracać do Snowdin, więc się przyda. Będzie ciepło i trochę za bardzo na czarno, ale co z tego.
Chłopak więc postanowił się przebrać, założył czarne spodnie i czarną bluzę z kapturem. No przynajmniej jest kaptur, lecz jeżeli chodziło o płaszcz to będzie ciężko. Może przeszkadzać w wykonywaniu ruchów oraz podczas starcia, więc chyba raczej sobie odpuści. Gdy się przebrał, to zrobił ostatnią czynność. Zawinął płaszcz w okół pasa, na później. Będzie co prawda szurał o ziemię, ale to nie będzie przeszkadzać.
Po wszystkim chłopak ruszył znów do Snowdin, tym razem skierował się do Grillby. Trzeba coś zjeść i się napić, może nawet spytać o lekarza. Nogę przydałoby się opatrzyć.