[Quest W.D. Ren] Zbieranie ziół

Waterfall wyglądało w zasadzie tak samo, jak zwykle. Nic podejrzanego się tutaj nie działo. A przynajmniej jak na razie. Zresztą co mogło się stać złego w dradze do sklepu? akhem...
W każdym razie w tym miejscu było cicho. Wręcz za cicho. Dlatego nagłe pojawienie się syrena mogło nieźle cię zaskoczyć.



Wyszedł z wody dość niespodziewanie, po czym usiadł na brzegu kaszląc. Nie wyglądał za dobrze, czyżby się przeziębił? A może nawet gorzej? Spojrzał na ciebie, po czym zabłyszczały mu oczy
- Panienko, nie chciałabyś może wyświadczyć mi pewnej przysługi? - spytał. O dziwo nie porozumiewał się głową, a... brzuchem. Tak, właśnie. Nic ci się nie przywidziało, ani nie przesłyszało. Na brzuchu miał paszczę, którą przemawiał. Chociaż w zasadzie wśród potworów były przeróżne osobliwości...
- Jak widzisz, trochę jestem chory... - trochę to chyba za mało powiedziane... - Potrzebne mi pewne zioło z Waterfall. Mogłabyś mi je zdobyć? - spytał błagalnym wręcz tonem. Na razie ci go nie pokazywał, bo nawet sam nie wiedział, czy zechcesz przyjąć od niego tą misję, chociaż miał cichą nadzieję, że się zgodzisz

W rzeczywistości Gaster zabronił jej samej wychodzić. Cały czas pamiętała tę scenę, gdzie wręcz spanikowanym głosem mówił coś w stylu "A JAK ZROBI CI SIĘ SŁABO?! A JAK UPADNIESZ, ZEMDLEJESZ, BĘDZIE CI NIEDOBRZE?! CO WTEDY?! NIGDZIE NIE WYCHODŹ, ZOSTAŃ W DOMU!" czy inne tego typu, ale jak zwykle beztroska Ren nie zamierzała słuchać. Wciąż nie raz zachowywała się jak dziecko, całkowicie beztrosko i wgl. ale ostatecznie bardzo dobra z niej matka. Nawet bardziej, niż dobra, była świetna, póki była. Szła spokojnie w stronę Waterfall, głaszcząc prawą dłonią brzuch schowany pod swetrem i fartuszkiem. Uśmiechała się przez cały czas sama do siebie. Nawet nie zauważyła, kiedy przeszła przez granicę i już spacerowała po "terenie Undyne".
- Oh? - zatrzymała się gwałtownie, gdy pojawił się nieznajomy potwór. Ten kaszel, czyżby był chory? Nie potrafiła przejść obok niego obojętnie.
- Jesteś chory tak? - Przykucnęła, na ile pozwalała jej malutka, pływająca niecierpliwie w brzuchu dusza. Pogłaskała delikatnie syrena po mokrych włosach, jaka kochana szkieletka z niej~
- Jakie to zioło i gdzie ono rośnie? Postaram się ci pomóc. - Jej uśmiech jeszcze bardziej się poszerzył. Cóż, wiedziała, że to miejsce jest jeszcze bardziej dzikie, niż lasy w Snowdin i nie do końca wiedziała, czego może się tu spodziewać, ale niegdyś często tu bywała. Poza tym to nie w jej stylu zostawić potrzebującego, który tak ładnie prosi o pomoc.

Nie można powiedzieć, że syrenowi nie spodobało się głaskanie. Ucieszony zamachał ogonem w wodzie nieco chlapiąc. Oczywiście uważał przy tym, żeby nie zamoczyć Mózgu, plhs... szkieletki.
Słysząc chęć pomocy od razu się uśmiechnął i zanurkował na chwilę w wodzie. Gdy wrócił, krzyniósł jej 3 pojedyncze i bardzo małe kwiatki. Były niebieskie i miały lekką poświatę w tym samym kolorze
- Tak właśnie wyglądają kwiaty tego zioła. Charakterystyczną ich cechą jest to, że świecą w ciemności - udowodnił jej to zakrywając je lekko dłońmi - rzeczywiście świeciły - Ich pyłek można znaleźć praktycznie wszędzie w Waterfall, natomiast samo zioło jest niezwykle rzadkie... spójrz! - powiedział wskazując na pojedynczy pyłek, który był na tyle duży, że można go było pomylić ze świetlikiem - Z tego co wiem, to bardzo lubi ciemne miejsca. Niestety zapomniałem jak się nazywa... ale proszę, możesz je wziąć - mówiąc to podarował jej owe kwiatki - Mam ich tylko tyle a to nie wystarczy, więc możesz je wziąć. Przydadzą się do oświetlenia drogi. Normalnie sam bym po nie poszedł, ale... - mówiąc to wymownie podniósł ogon - No cóż, w każdym razie... życzę powodzenia! I bezpiecznej podróży! - zawołał powracając do wody
A tobie chyba nie pozostało nic innego, jak tylko iść naprzód, prawda?

Zaśmiała się cicho swoim uroczym głosikiem, patrząc jak syren się cieszy. Przez krótką chwilę patrzyła się na długi, kolorowy ogon, który bardzo się jej spodobał. Nawet zbliżyła się do brzegu i wyciągnęła w jego stronę rękę z wymownym spojrzeniem. Pogłaskała ostrożnie czarno-czarwony ogon, po czym odsunęła się szybko.
Zaraz uciekł jej z pola widzenia i wrócił z prześlicznymi kwiatkami, których nigdy wcześniej nie widziała, tzn. nie na żywo. Aż uchyliła szczęki, przyglądając się roślinkom.
- To może być mało znacząca cecha, większość traw, kwiatów i innych roślin świeci w Wodospadach. - Ale i tak to była jedna z cech charakterystycznych, więc lepiej po prostu to zapamięta. Ciemne miejsca to nie jest dobry znak, szczególnie tutaj, kiedy Wodospady są w niektórych miejscach bardziej dzikie, niż sam środek lasu Snowdin. Powinna się bać? Cóż, nie myślała o konsekwencjach, tak jak dziecko, po prostu stwierdziła, że pomoże nieznajomemu syrenowi. Wzięła od niego kwiaty.
- Hihihi no tak, rozumiem. To musi być trudne cały czas musieć prosić kogoś o pomoc, jeżeli zajdzie wyjątkowa potrzeba. Dziękuję, wypoczywaj porządnie. - Pożegnała potwora, machając i zdecydowała się ruszyć w drogę. Westchnęła ciężko, nawet jeżeli chciała pomóc to czuła bez przerwy, jak ta mała dusza rośnie w niej bardzo szybko oraz że niedługo będzie jej czas. Musi uważać na wszelaki stres, stanowczo. Kwiaty wsadziła sobie w kieszonkę swojego fartuszka. Jakie może być jedno z najciemniejszych miejsc?..

No cóż, syren zniknął bez śladu, więc pozostało teraz ci iść tylko ścieżką. Na razie wszystko na szczęście wydawało się spokojne - jak to Waterfall.
Cichy szept Echo Kwiatów i spokojny szum wody były niezwykle kojące dla ciała i duszy... A nawet dla dwóch! Zapewne gdyby nie to, że masz ważną misję do wykonania, mogłabyś sobie usiąść, albo położyć i zasnąć... Taki tu był spokój.
Co do ciemnych miejsc, to właściwie gdyby nie te świecące rośliny, bądź kamienie, zapewne byłoby całkowicie ciemno. Jednak może chodziło mu o jakąś jaskinię? W sumie nie brak ich tutaj. Moza tym pola ze świecącymi grzybami i z latarniami też były dość ciemne, jeśli nie zapaliło się źródła światła. Reszta Waterfall była w miarę jasna, nie licząc ciemnych odmętów wody, ale zapewne gdyby kwiaty te tam rosły, syren zerwałby je sobie sam.
Tak więc, gdzie najpierw się udasz?