Quest Vorbisa

Chciałeś to masz. Tak się właśnie kończy próba szukania nieznanych części podziemi. Trafiłeś w dziwne miejsce... jakby w podziemne korytarze wewnątrz wielkiej jaskinii. Stalaktyty zwisały z sufitu, a wnętrze było ciemne. Idealne miejsce na poszukanie czegoś... może znajdziesz tam coś interesującego, a może tylko będzie to wyprawa bezcelowa. Nie mogłeś się tego dowiedzieć, stojąc. Czas wyruszyć w nieznane!!!

Zakapturzony szedł przed siebie w nieznane. Chęć znalezienia czegoś interesującego zaprowadziła go w dziwne rejony. Jednak on nie żałował, lubił samotne podróże. Oczywiście towarzystwo jakiego interesującego osobnika także mu nie przeszkadzała. Szedł sobie spokojnie przy okazji sobie nucąc. Rozglądał się w okół w poszukiwaniu czegoś ciekawego, lub mniej ciekawego ale wartościowego. Dalej pamiętał o krzywdzie jaką wyrządził Patience. Oczywiście to był wypadek, jednak nie mógł sobie tego wybaczyć. Dlatego udał się w tak odległe rejony, chciał zapomnieć, odbyć pokutę, oraz przebaczyć. Przebaczyć swojej głupocie i sobie samemu. Nie wiedział co teraz o nim ona myśli, jednak domyślał się że nie miała o nim dobrego zdania. 
Dalej podążał w nikomu nie znanym kierunku. Co jakiś czas dla zabawy strzelał małymi wyładowaniami energii. Może w blasku jego magii zalśni jakiś dawno zapomniany artefakt, albo cenna moneta?

żadnych monet ani artefaktów jednak nie udało ci się znaleźć. Niestety. Natomiast wokół można było zauważyć wiele pięknie świecących kryształów. Były naprawdę piękne, i jeśli uwiebiałbyś podziwiać takie piękno, mógłbyś się tu na dłużej zatrzymać. Jesli jednak nie, to może warto było zwrócić uwagę na to, że skończyła się droga do przodu, natomiast mogłeś ujrzeć rozwidlenie na lewo i na prawo. Gdzie się skierujesz tym razem ? Na pewno każda ze ścieżek miała wiele do zaoferowania.

Vorbis przez chwilę przypatrywał się kryształom. Popukał nawet w jeden koniuszkiem swojego metalowego palca, a następnie zignorował. Był tutaj aby znaleźć coś pożytecznego. A te kryształy były za ciężkie aby je przenieść i sprzedać, postanowił więc zostawić to tak jak było. Większym problemem był wybór drogi, droga w lewo wyglądała obiecująco, jednak przypomniał sobie że dawno temu (jeszcze kiedy potwory były na zewnątrz) wierzono że jeżeli ktoś jest leworęczny to jest sługą szatana, albo ma pakt z innymi nie przyjaznymi mocami. Wybór padł więc na ścieżkę 2 prawo. Widział że jest w miarę czysta i bezpieczna, oraz że na pewno nie spotka tam niczego związanego z szatanami czy innymi pokrakami. Szedł tą ścieżką powoli. Co chwile się zatrzymywał, więc nie szedł jakoś bardzo szybko. Sprawdzał on bowiem czy na ziemi nie ma niczego ciekawego. Już tyle szukał jakiś przedmiotów że wiedział jak się za to zabrać. Trzeba spojrzeć pod każdy kamień! Oczywiście metaforycznie, bo chyba nie ma nic ciekawego pod takim kamykiem. Nie wiedział czemu niektórzy zaczynają poszukiwania właśnie od takich miejsc.

Droga na pierwszy rzut oka nie zawierała nic ciekawego. Jednakże już niedługo okazało się, że na ścieżce można było znaleźć wiele rozrzuconych monet. I to niezbyt starych, tylko takich, jakimi można było płacić i dzisiejszych dni.


Jednak droga powoli zbliżała się do... ślepego zaułka. Na jego końcu można było zobaczyćkamieć, na którym położony był duży złoty krzyż na złotym łańcuchu. Był to ładny przedmiot i zapewne można go dobrze sprzedać.


Jednak ta ścieżka była ślepą uliczką. Czyli trzeba będzie się wrócić, prawda ?

Bardzo zadowolony kapturek chwile przyglądał się swojemu znalezisku. Monety od razu schował w głąb szaty. Złoty krzyż bardziej przykuł jego uwagę, musiał mieć jakieś zastosowanie. Być może służył do ochrony? Albo może tylko w celu dekoracyjnym? W sumie nie był brzydki, na pewno jakiś znawca chętnie by go kupił. Jednak Vorbis postanowił go zatrzymać, przynajmniej dopóki nie odkryje jego zastosowanie... lub jego brak.
Przewiesił się łańcuszek i schował tak żeby nie było widać artefaktu, a następnie ruszył przed siebie.
Dalej zastanawiał się nad zastosowaniem... być może to jakiś element któregoś z zapomnianych kultów? Miał tylko nadzieje że to nie pochodziło z religii gdzie składa się dość ładne dziewczyny w ofierze. Głównie dlatego że uznawał to za wielką głupotę, po co składać ładne dziewczyny, jak można te brzydsze? Pozbędzie się wtedy "złych" genów, a i w sekcie będzie co oglądać.
Myślał tak brnąc przez słabo oświetlone korytarze, zupełnie nie myślał o tym co nadejdzie. Po co skoro i tak pewnie zostanie zaskoczony?

skoro tam, gdzie znalazłeś ten krzyż, był ślepy zaułek, musiałeś ruszyć na ścieżkę, której wcześniej chciałeś uniknąć. A jednak los bywa kapryśny, czyż nie ? No cóż, czasem tak jest, niestety. Droga nie trwała długo, gdyż niedługo odkryłeś coś dziwacznego. Przed tobą widziałeś... obudówkę drewnianą, wbudowaną w tunel przed tobą. Wejście do środka następowało przez drewnianą kładkę, a po dwóch stronach były jakieś okna... Wyglądało jak jakieś dziwne wejscie do domku drewnianego dla dzieci ?? Tak czy siak, i tak nie mogłeś aktualnie tam wejść... gdyż drzwi były zamknięte na klucz. Ale, ale. Nie wszystko stracone. Na lewo można było zauważyć małe, lecz otwarte drzwiczki. Może tam znajdziesz potrzebny klucz ??

Zakapturzony przez chwilę zastanawiał się nad wybiciem okna kamieniem i wejście do środka, ale następnie zobaczył małe drzwiczki. Oddalił się trochę, tak żeby nie było go widać, a następnie otworzył Szczeline. Wszedł do swojego "domku". Teraz nikt go nie widział, ale on mógł widzieć wszystkich! Oczywiście było to trochę trudne, ale dawał radę. Wszedł do środka przez te drzwiczki i zaczął się rozglądać. Szukał skarbów, ciekawych rzeczy, oraz żywej duszy. Możliwe że to miejsce jest zamieszkałe, a on nie miał ochotę na sprzeczki, bądź na walkę. Dalej był poraniony po tym jak razem z Sansem walczyli ze wielkim, cholernie wkurzonym wężem. To właśnie wtedy Vorbis dokonał swojej pierwszej egzekucji. Nie zrobił tego w złej intencji, chciał uwolnić tego potwora, co mu się udało. Przecież nikt nie chce żyć jako bezmózgie zwierze, prawda?

no cóż, dotarłeś do jakiejś... piwnicy. Bardzo przypominała piwnicę na wino, bo niskie to, zimne, ciemno też było. Gdzieś tam nawet można było zauważyć butelki z winem... Oprócz tego przyścianach były jakieś pudła drewniane, zapewne z czymś interesującym w środku. Jednak, czy bezpiecznie było je otwierać ?
Coś jednak ważniejszego mogło przykuć twoją uwagę. Na ścianie, na jakimś haku wisiał klucz, możliwe, że klucz tobie potrzebny do otworzenia tamtych drzwi. Jednak... czy to nie pułapka ?

Jako że Vorbis był w Podwymiarze to raczej nic mu nie groziło. Sprawdził on te pudełka, oraz dokładnie obejrzał sobie kluczyk i jego okolice. Jeżeli nie znajdzie nic szkodliwego to wygna sam siebie z Podwymiaru i zabierze fanty, a jeżeli tak to za pomocą jakże pomocnych kamyków, czy patyków spróbuje uruchomić pułapki tak aby już było cacy i bezpiecznie. Później na wszelki wypadek sprawdzi jeszcze raz czy wszystko jest zabezpieczone po czym weźmie się za fanty. Sprawdzi z ostrożnością wszelkie pudła, weźmie klucz po czym uda się do tych tajemniczych drzwi i po cichu je otworzy sprawdzając przy okazji wnętrze. Jeżeli nikogo nie będzie w środku to rzuci drugim kamieniem aby sprawdzić czy nie ma pułapki. Jeżeli okaże się że jest bezpiecznie to dopiero wtedy zajmie się eksplorowaniem miejsca w którym się znalazł. Może i tym razem mu się poszczęści?

a jednak nie znalazłeś nic nieszkodliwego. Klucz nie był pułapką, po prostu sobie tu wisiał. Wziąłeś więc go, i od teraz był twój.. co do pudełek znalazłeś w nich tylko jakieś gumy... oprócz masy butelek. Więc tylko mały przedmiot leczący. Ale co tam, miałeś klucz, było to najważniejsze. Powrót do drzwi nie był dla ciebie trudny, więc i drzwi otworzyłeś. A za nimi... długi korytarz, cały z drewna. Mogłeś też zauważyć jakieś obrazy....
za to nigdzie nie było pułapki. Wciąż jednak było to dość podejrzane...

Chyba Vorbis nie miał innego wyboru jak iść przed siebie. Sprawdzał po kolei wszystkie obrazy, ich wygląd, oraz czy nie mają pod spodem żadnej skrytki czy coś. W między czasie zaczął żuć gumę. To była typowa, miętowa guma. Do tej pory nie był pewny czy posiada usta, ale odkrył że guma klei się do jego zębów. To znaczy że ma i ten fakt wielce zadowolił Vorbisa. W końcu kiedyś był człowiekiem, więc chyba powinien mieć coś na kształt ust.
Tutaj także zachował wszelkie środki ostrożności. Wziął parę butelek i rzucił jedną przez korytarz aby sprawdzić czy wszystko jest w porządku. Kiedy obadał wszystko dotarł do końca korytarza w nadziei na jakiekolwiek drzwi, czy jakieś wejście. Jeżeli takie coś znalazł to najpierw uchylił z ostrożnością i spojrzał do środka, a jeżeli nie znalazł niczego niebezpiecznego o otworzył je zupełnie. Jeżeli jednak coś zauważył to postanowił zamknąć na chwile i obmyślić plan działania.

nic tu nie było. Ani podłoga, ani obrazy nie kryły pułapek, a co ważniejsze - skarbów. Nic. Długi korytarz zakończył się niczym innym jak drewnianymi drzwiami. Za nimi natomiast było pomieszczenie z wielką skrzynią... A na scianie wisiał jakis wielki miecz. W rękojesci był fioletowy kryształ, a na nim wyryty znak delty.. wydrapany. Czyżby królewski miecz ?
ale coś było nie tak. Mogłes zauważyć, że gdzieniegdzie były linki... linki przytwierdzone do różnych pułapek. Czy to automatyczne strzelatory strzał, czy jakieś halabardy, które miały cię ciachnąć. A sam miecz miał czujnik podłączony do... wielkiech zapalniczek. Za to pokój wypełniono materiałem łatwopałnym. Nastąpił duży problem.

Duży problem? Proszę...
Nasz zaradny i ukochany Vorbisek ponownie otworzył Szczelinę i swobodnie wszedł do Podwymiaru. Kiedy już był w kieszonkowej rzeczywistości po prostu przeszedł przez wszystkie pułapki aż dotarł do skarbów i skarbeczków. Następnie sam siebie wygnał i zabrał miecz, oraz sprawdził zawartość skrzynki. Oczywiście zachował pamiętał o wszystkich zasadach BHP i upewnił się czy ani miecz, ani skrzynia nie zawierają żadnych paskudnych niespodzianek. Jeżeli nie to wziął to co jego, jeżeli tak to postara się to rozbroić, a jeżeli się nie uda to coś się wymyśli... koniec końców zawsze udawało mu się ujść cało z opresji. Głównie dlatego bo miał do dyspozycji Podwymiar. Jest tam miło, ciemno i nie ma pułapek!

jak mówiłem.. całe pomieszczenie było pełne materiały wybuchowego, a miecz był podłączony linkami do jakiś...wielkich zapalniczek ? tak czy siak miało to zadziałać w taki sposób, by każdego kto weźmie miecz spalić. Oczywiście była możliwość bezpiecznego usunięcia zapalniczek i wzięcia miecza, ale nie każdy o tym pomyśli..
I tak też zrobiłeś. Udało ci się rozbroić pułapkę. Jakoś usunąłeś te wielkie zapalniczki, tak, by już nie były częścią pułapki, po czym po prostu wziąłeś miecz. Nic się nie stało.
natomiast co do skrzyni.. były tam jakieś puchary, monety dawne, kamienie szlachetne... tylko ze za ciężkie chyba było aby to zabrać. i co teraz ?

Nasz najukochańszy kapturek zignorował skarby w skrzyni. Ale zainteresował się za to materiałami wybuchowymi i zapalniczką. Ze starannością postarał się wszystko zdemontować posiłkując się dostępnymi narzędziami. Jeżeli mu się udało schował odzyskane rzeczy pod szatę i rozglądnął się w poszukiwaniu jakiegoś wyjścia, lub przejścia. Jeżeli nie to postarał się nie zginąć.
Tak czy inaczej Vorbis i tak był zadowolony z poszukiwań. Najpierw ten artefakt, teraz ten miecz... nareszcie ma czym otwierać puszki z konserwą! I to jeszcze nie wszystko, pewnie znajdzie się jeszcze jakieś przejście gdzie znajdzie coś bardziej interesującego od starego złota. No bo co zrobi z takim miękkim przewodnikiem? Ani to przerobić, a sprzedać trudno bo powiedzą że kradzione. Same problemy z takim złotem.

udało się. niestety, nic więcej nie pozostało. Żadnego tajnego przejścia, ani niczego takiego. Niestety, nic. To miejsce miało być chyba zakończeniem twojej podróży, jako, że nic dalej nie było. Zdobyłeś wiele rzeczy i zapewne tyle powinno ci wystarczyć. Te jaskinie więcej dobra nie przyniosą twojej osobie, niestety. Może warto wrócić.. nie za wiele raczej już tu znajdziesz..

Tak jak wcześniej było wspomniane Vorbis zebrał materiały wybuchowe. Raz jeszcze zajrzał do skrzynki aby zabrać może co bardziej interesującą rzecz. Może jakiś złoty puchar? Albo kilka monet? Taki puchar do picia by się przydał, a za monety można kupić takowy. Tak czy inaczej po zrobieniu tego wszystkiego opuścił dziwny korytarz. Chciał już pójść sobie z tego miejsca... ale postanowił coś zrobić. Korzystając z wszelakich materiałów wyrysował lub zrobił znaki prowadzące do owej skrzyni. Znaki zaczynały się na już dobrze widocznej drodze, kończąc na samej skrzynce. Nad nią wyrysował swoją gwiazdę, a pod nią wymalował taki oto napis:
NIE ZMARNUJ TEGO, WEŹ TYLKO CZĘŚĆ, RESZTA NIECH TEŻ MA KORZYŚĆ.
Po wykonaniu wszystkich czynności już ostatecznie wyruszył ku wyjściu. Kierował się teraz do Nowego Domu świętować znaleziska, oraz może niektóre sprzedać. Tak czy inaczej to koniec tej krótkiej podróży.
Z/T

cóż, tym razem miałeś szczęście jeszcze jedno. Akurat na samym dnie skrzyni pod masa niepotrzebnych rzeczy znajdował się... lekko pozłacany puchar. Nie był on ze szczerego złota, no żeby nie był zbyt ciężki, jednakże zawsze coś. chyba był też wykładany czerwonymi kamieniami.. rubinami ? zapewne. Skoro jednak to było wszystko, udało ci się opuścić te mroczne krainy.

UPOMNIENIE

Otrzymujesz podwójnego warna na wielokrotne ignorowanie poleceń administracji odnośnie:
- Zbyt krótkiego pisania postów jako MG //minimalna długość wynosi 5 linijek//
- Nie poprawienia wielkich liter oraz nie usunięcia materiałów wybuchowych mimo co najmniej 3 próśb i upomnień administracji, funkcyjnych i użytkowników forum.

- Grillby